фаршта́т, ‑а, М ‑таце, м.

Уст. Пасяленне, якое знаходзіцца па-за межамі горада або крэпасці; прадмесце. Склад стаяў на Бярэзінскім фарштаце, далёка ад людскіх вачэй. Грахоўскі.

[Ням. Vorstadt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нача́льніцкі

1. нача́льствующий;

н. склад а́рміі — нача́льствующий соста́в а́рмии;

2. нача́льственный, нача́льнический;

н. го́лас — нача́льственный го́лос;

3. нача́льнический;

н. шыне́ль — нача́льническая шине́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амаладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; -ло́джаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць маладзейшым; вярнуць арганізму ўжо страчаныя адзнакі маладосці.

2. што. Увесці больш моладзі ў склад чаго-н.

А. калектыў.

|| незак. амало́джваць, -аю, -аеш, -ае; наз. амало́джванне, -я, н.

|| наз. амаладжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з рознакаляровых плям, палос; рознакаляровы.

Пярэстая тканіна.

2. перан. Неаднародны, з розных элементаў.

П. склад слухачоў.

3. 3 вялікімі плямамі, крапінамі (пра масць коней).

П. конь.

|| наз. пярэ́стасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Lágerraum

m -(e)s, -räume склад, сві́ран; складско́е памяшка́нне, кладо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ба́за

1. Склад (БРС).

2. Зборачны пункт для жывёлы (Слаўг.).

3. Месца, дзе прымаюць і складваюць нарыхтоўку сена (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

zbrojownia

ж.

1. склад зброі, збраёўня, арсенал;

2. гл. zbrojarnia

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мы́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка распускаецца ў вадзе, дае многа пены. Мылкае мыла. // Які добра распускае ў сабе мыла; у склад якога ўваходзіць многа мыла. Мылкая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

physique

[fɪˈzi:k]

n.

це́ла n.; склад це́ла

a man of strong physique — мужчы́на з мо́цным целаскла́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фія́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі ці рознакаляровымі пахучымі кветкамі.

|| прым. фія́лкавы, -ая, -ае.

Ф. пах.

Сямейства фіялкавых (наз.).

○

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)