чу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. і без дап. Скрэбці, драпаць, драць, каб пазбавіцца свербу. Кіраніха збянтэжылася, пачала костачкай вялікага пальца чухаць праз хустку галаву. Ермаловіч. [Сабака] прысеў на кастрыцы і задняю нагою стаў чухаць каля вуха. Колас. Свіння Рабая вельмі любіла, калі яе чухаеш, — ажно вочы заплюшчыць. Брыль.
2. перан. Разм. Трывожыць, турбаваць каго‑н. [Забіч:] — І вы, Юліян Сяргеевіч, зусім слушна гаворыце: трэба нараду праводзіць. Пакуль нас не чухаюць, дык лепей мы самі пачухаемся. Савіцкі.
•••
Чухаць патыліцу — быць заклапочаным чым‑н. — Няўжо і на нас запытанне ў раён пасылаць будуць? — чухаў патыліцу бацька. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ше́стеро (с сущ. мужского рода) шэсць, род. шасці́;
ше́стеро солда́т шэсць салда́т; (с сущ. мужского и женского рода вместе взятыми, с сущ. среднего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) шасцёра, род. шасцяры́х;
нас бы́ло ше́стеро: че́тверо мужчи́н и две же́нщины нас было́ шасцёра: чаты́ры мужчы́ны і дзве жанчы́ны;
ше́стеро дете́й шасцёра дзяце́й;
ше́стеро су́ток шасцёра су́так;
ше́стеро порося́т шасцёра парася́т.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
visitation [ˌvɪzɪˈteɪʃn] n. fml (of/from)
1. візі́т, агля́д;
the visitation of the sick абхо́д хво́рых (дома)
2. : visitations of plague, famine and war нава́ла чумы́, го́ладу і вайны́
3. адве́дзіны;
We had a visitation from our relatives on Sunday. Нас наведалі сваякі ў нядзелю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
assurance
[əˈʃʊrəns]
n.
1) запэ́ўненьне, упэ́ўненьне n.
to give one’s assurance — запэ́ўніць
2) страхо́ўка f., страхава́ньне n.
3) пэ́ўнасьць, перакана́насьць f.; цьвёрдая ўпэ́ўненасьць
We have the assurance of final victory — Нас запэ́ўнілі ў канчатко́вай перамо́зе
4) самапэ́ўнасьць, самаўпэ́ўненасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yawn
[jɔn]
1.
v.i.
1) пазяха́ць, зява́ць
2) зе́ўраць, разьзяўля́цца
A wide gorge yawned beneath our feet — Шыро́кае прадо́ньне зе́ўрала ў нас пад нага́мі
2.
n.
1) пазяха́ньне, зява́ньне n., по́зех -у m.; зяво́к, -ўка́ m.
2) зе́ўра f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зазірну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і заглянуць. Зазірнуць у твар. Зазірнуць у заўтрашні дзень. Зазірнуць пад лаўку. □ Хто яго ведае, па якой прычыне дзядзька не зазірнуў да нас. Дамашэвіч. Пакаштаваўшы радыску, вырваную прама з гладкі, Рыгор зазірнуў за амшанік. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязві́нны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае віны; нявінны. [Лазарэўская:] — Самае важнае, што ў нас Савецкая ўлада, а яна не дазволіць нікому крыўдзіць бязвіннага чалавека. Паслядовіч. [Вера] песціцца ў яго [Карызны] абнімках, забаўляецца, як чыстае, бязвіннае дзіця. Зарэцкі. Жудасна было глядзець, як гінулі гэтыя бязвінныя, бездапаможныя стварэнні [пінгвіны]. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадзя́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Уласцівы бадзяку (бадзяцы). [Патаповіч:] — Ты ў мяне, бадзячая душа, у два дні будзеш умець класці сцяну ў гладкі вугал. Чорны. Хто ж не ведаў у нас жабракоў? Былі гэта яны — не іначай, Доўгім, ціхім натоўпам ішлі, Па краіне хадою бадзячай. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпо́мсціць, ‑мшчу, ‑мсціш, ‑меціць; зак.
Адплаціць за здзекі, крыўду; учыніць помсту каму‑н. І Раманюк ля таго кургана пакляўся адпомсціць ворагу і за пакутніцкую смерць Тараса і за ўсіх нас. Краўчанка. Падаб’юць — дапаўзу на руках, Каб вінтоўку ўзяць І за тое, што бачыў адпомсціць. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апасты́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які вельмі надакучыў, апрыкраў; зрабіўся нямілым, невыносным. Не бачыць, не чуе нічога [Мар’яна], І свет стаўся ёй апастылы. Колас. Натуральна, што кожны з нас з нецярплівасцю чакаў заканчэння работы Асамблеі, каб хутчэй пазбавіцца ад апастылай атмасферы і дыхнуць свежым паветрам. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)