музыка́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны да музыкі; які тонка разумее музыку. Музыкальныя здольнасці. Музыкальная натура.

2. Прыемны для слыху; меладычны. Музыкальны голас. □ Купала як паэт вельмі даражыць музыкальным бокам паэзіі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсвядо́масць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць падсвядомага.

2. Не зусім усвядомленыя думкі, пачуцці, уяўленні. Дзесь, у падсвядомасці, як бы нейкі голас казаў, як неразумна, як брыдка траціць свой час у .. забавах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагугні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што і без дап.

Разм. Тое, што і прагугнявіць. За дзвярамі раптам зашоргалі босыя ногі, і той жа гаспадынін голас прагугніў: — Хм, хай бы ішла. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сарваць ​1.

2. у знач. прым. Ахрыплы, сіпаты ад празмернага напружання (пра голас). Сарваным, асіплым голасам.. [дзяўчынка] крычала ўжо ледзь чутна: — Мама, мамачка! Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспансі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Нястрыманы, які бурна выяўляе свае пачуцці. Антось быў значна маладзейшы за свайго субяседніка-суседа. Можа таму і больш экспансіўны ў гутарцы, у думках. Машара. // Узбуджаны, усхваляваны. Экспансіўны голас.

[Фр. expansif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outright

[ˈaʊtraɪt]

1.

adv.

1) зусі́м; ца́лкам; адра́зу

2) адкры́та; на по́ўны го́лас

He laughed outright — Ён засьмяя́ўся на по́ўны го́лас

3) адра́зу; на ме́сцы

2.

adj.

1) по́ўны; канчатко́вы

an outright loss — по́ўная стра́та

2) про́сты, катэгары́чны

an outright refusal — катэгары́чная адмо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mäßigen

1.

vt змянша́ць, суці́шваць, стры́мліваць; змякча́ць

den Schritt ~ — прыці́шваць хаду́

die Stímme ~ — сці́шваць го́лас

2.

(sich) стры́млівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

brassy [ˈbrɑ:si] adj.

1. гу́чны і рэ́зкі (пра музыку і голас)

2. я́рка-ме́днага ко́леру

3. бессаро́мны, наха́бны

4. апра́нутая безгусто́ўна, але́ з мэ́тай быць сексуа́льна прыва́бнай (пра жанчын)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наро́д наро́д, род. наро́ду и наро́да м.;

трудово́й наро́д працо́ўны наро́д;

го́лос наро́да го́лас наро́да;

наро́ды ми́ра наро́ды све́ту;

мно́го наро́ду мно́га наро́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пропи́ть сов., в разн. знач. прапі́ць, мног. папрапіва́ць;

пропи́ть де́ньги прапі́ць гро́шы;

пропи́ть го́лос разг. прапі́ць го́лас;

пропи́ть всю ночь прапі́ць усю́ ноч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)