Verbum

ура́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Асоба з вышэйшай медыцынскай адукацыяй, якая лечыць хворых.

|| ж. урачы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х (разм.).

пастая́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м. (разм.).

Жыхар, асоба, якая часова жыве ў нанятай кватэры.

|| ж. пастая́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

рэферэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам і кансультантам па пэўных пытаннях.

Р. прэзідэнта.

|| прым. рэферэ́нцкі, -ая, -ае.

падпі́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая мае падпіску на якое-н. друкаванае выданне.

П. на газеты.

|| ж. падпі́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

падпра́паршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

У царскай арміі: вышэйшае званне унтэрафіцэрскага саставу, а таксама асоба, якая мела гэта званне.

|| прым. падпра́паршчыцкі, -ая, -ае.

шахінша́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Урачысты тытул персідскага шаха (літаральна: цар цароў), а таксама асоба, якая насіла гэты тытул.

|| прым. шахінша́хскі, -ая, -ае.

маёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэрскае званне, рангам вышэйшае за званне капітана, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

|| прым. маёрскі, -ая, -ае.