ксілалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш. (прымяняецца для высцілання падлогі, вырабу перагародак і пад.).
[Ад грэч. xylon — дрэва і lithos — камень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
легкаву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маму́ся, ‑і, ж.
Разм. Ласк. да мама. [Пан Яндрыхоўскі:] Ну, мамуся, як ні прыемна мне ў родным доме, пад тваім крылом, але мушу ехаць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марато́рый, ‑я, м.
Спец. Адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, пераважна плацёжных, якая ўстанаўліваецца дзяржавай у сувязі з якімі‑н. надзвычайнымі абставінамі (вайной, крызісам і пад.).
[Ад лац. moratorius — замаруджваючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Ачысціць ад шалупін і пад. нейкую колькасць чаго‑н. Налузаць поўную талерку арэхаў.
2. Насмеціць шкарлупіннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; ‑спім, ‑спіцё, ‑спяць; зак., што.
Разм. Атрымаць што‑н. (звычайна непажаданае) у выніку доўгага сну. Наспаць мяшкі пад вачыма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натрусі́цца, ‑трусіцца; зак.
Разм. Насыпацца, высыпацца пры трасенні, вытрасанні. Анюта перадала Мікульскаму абярэмак [сена], сабрала з долу тое, што падаткнула яму пад руку. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.
Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нотабе́на, нескл., ж.
Знак NB на палях кнігі, дакумента і пад., які служыць для таго, каб звярнуць увагу на гэтае месца ў тэксце.
[Ад лац. nota bene — заўваж добра.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́далкі, ‑лак; адз. падалка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
Абл. Тое, што і апад. [Гарасім] на карачках поўзаў пад яблыняй і збіраў падалкі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)