Verbum

падвярга́ць гл. падвергнуць.

падвярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вывіхнуцца, аказацца пашкоджаным (пра ногі, рукі).

Нага падвярнулася.

2. перан. Выпадкова сустрэцца, аказацца побач або выпасці, прыйсціся на чыю-н. долю (разм.).

Падвярнуўся знаёмы.

Падвярнуўся зручны момант.

|| незак. падваро́чвацца, -аецца (да 1 знач.).

падвярну́ць, -вярну́, -ве́рнеш, -ве́рне; -вярні́; -ве́рнены; зак., што.

1. Вернучы, падлажыць пад каго-, што-н., падгарнуць.

П. ямчэй падушку пад галаву.

2. Няёмка падагнуўшы, пашкодзіць, вывіхнуць.

П. нагу.

3. Падварушыць, крыху павярнуць.

П. сена.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аб раптоўным адчуванні млоснасці, болю.

Падвярнула (безас.) пад грудзі.

|| незак. падваро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

падвясло́ўваць гл. падвеславаць.

падвячо́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

1. Яда паміж абедам і вячэрай; полудзень.

Пайсці на п.

2. Ежа для спажывання ў гэты час.

З’есці п.

|| прым. падвячо́ркавы, -ая, -ае.

падвячо́ркаваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Лёгка перакусваць паміж абедам і вячэрай.

|| зак. пападвячо́ркаваць, -аю, -аеш, -ае.

падгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго (што).

Падвучыць зрабіць што-н., падбухторыць на што-н.

Яго падгаварылі на гэты ўчынак.

|| незак. падгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае і падгава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падгаво́р, -у, м., падгаво́рванне, -я, н. і падгава́рванне, -я, н.

падгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., каго-што.

Даць падрасці каму-, чаму-н.

П. дзяцей.

П. дрэвы ў садзе.

|| незак. падгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

падга́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак. (разм.).

Нарабіць чаго-н. кепскага, гадкага каму-н., нашкодзіць.

П. суседу.

|| незак. падга́джваць, -аю, -аеш, -ае.

падгаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -го́іцца; зак.

Крыху загаіцца.

Рана падгаілася.

|| незак. падго́йвацца, -аецца.