Verbum

абсемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяня́ць; -нёны; зак., каго-што.

1. Засеяць насеннем.

А. поле.

2. Тое, што і асемяніць (спец.).

|| незак. абсемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абсемяне́нне, -я, н.

абскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што.

Скрабучы, ачысціць што-н.

А. моркву.

А. бульбіну.

|| незак. абскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае.

аб’яві́ць, -яўлю́, -я́віш, -я́віць; -я́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і абвясціць.

А. аб сходзе.

|| незак. аб’яўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж. і аб’яўле́нне -я, н.

адгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак.

1. што. Даць адрасці чаму-н.

А. бараду.

2. каго-што. Выгадаваць, адкарміць.

А. кабана.

|| незак. адгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адгадо́ўванне, -я, н.

папо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што чым.

Павялічыць дабаўленнем новага да чаго-н., што ёсць.

П. роту байцамі.

П. свае веды.

|| незак. папаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. папаўне́нне, -я, н.

папрыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Прыбіць што-н. у многіх месцах, прыбіць усё, многае.

П. шыльды.

2. безас. Прыгнаць сілай вады, ветру ўсё, многае.

Папрыбівала лодкі да берага.

пасвяці́ць³, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -вячо́ны; зак., каго (што) у што.

Надаць які-н. сан, званне з дапамогай пэўных абрадаў.

П. у епіскапы.

|| незак. пасвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пасвячэ́нне, -я, н.

паскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла і -рабла́; -рабі́; -рэ́бены; зак.

1. што. Аскрэбці ўсё, многае.

П. ўсю моркву.

2. каго-што і без дап. Скрэбці некаторы час.

правалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Працягнуць волакам.

2. што. Зацягнуць (нітку ў вушка іголкі).

|| незак. правалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прыхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. Тое, што і прыхіліць.

2. каго-што. Прыкрыць, засланіць чым-н. (разм.).

П. ложак коўдрай.

|| незак. прыхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.