прывя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Тое, што і прывяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыраўня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Тое, што і прыраўнавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстасава́льніцтва, ‑а, н.

Тое, што і прыстасаванства; паводзіны, учынкі прыстасавальніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папабрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папабрахаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаваёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папаваяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і папавучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папавыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папавыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагало́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папагаласіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагру́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і папагрукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)