плюсава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюсавання. Плюсавальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюшчы́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюшчэння. Плюшчыльны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для прадзімання. Прадзімальны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праёмны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для прабівання наскрозь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алько́ў, ‑кова, м.

Ніша для ложка ў сцяне пакоя.

[Фр. alčove з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемо́метр, ‑а, м.

Метэаралагічны прыбор для вымярэння хуткасці ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапаме́р, ‑а, м.

Інструмент для навуковых вымярэнняў чалавечага цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́рсквальнік, ‑а, м.

Апарат для апырсквання раслін. Ручны апырсквальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астро́граф, ‑а, м.

Астранамічны прыбор для фатаграфавання нябесных аб’ектаў.

[Ад грэч. astron — зорка і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтадыспе́тчар, ‑а, м.

Аўтаматычнае прыстасаванне для выканання функцый дыспетчара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)