Пры́тачкам, пры́тачкамі, пры́тычкамі, пры́тъчъкъмі ’прыхваткамі; не часта, час ад часу’ (докш., Янк. Мат.; віл., Жд. 1; бялын., Нар. сл.; віл., лях., Сл. ПЗБ; ЛА, 5). Першапачаткова Тв. скл. ад пры́тачак (гл.) у значэнні ’тое, што дадаецца’, аднак, больш верагодна — фанетычны варыянт пры́тычкам (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здра́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і здрадлівы. Здрадны чалавек. Здрадная ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злот, ‑а, М злоце, м.

Тое, што і злоты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зусю́ль, прысл.

Разм. Тое, што і адусюль. Добрыя весці зусюль ідуць. Цётка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загараджэ́нне, ‑я, н.

Тое, што і загарода (у 1 знач.). Драцяное загараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запазы́чанне, ‑я, н.

Тое, што запазычана, перанята, узята адкуль‑н. Іншамоўныя запазычанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і запацелы. Запатнелы лоб. Запатнелае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Тое, што і газіраванне. Газацыя глебы. Газацыя вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́начнік, ‑а, м.

Тое, што і гоншчык (у 1 знач.). Аўтамабілісты-гоначнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і грыміровачны (у 1 знач.). Грыміравальныя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)