сафі́т, -а, Мі́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Свяцільнік рассеянага святла, які асвятляе сцэну спераду і зверху.

|| прым. сафі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сві́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.

Халодны будынак, прызначаны для захоўвання збожжа, мукі, іншых прадуктаў, а таксама рэчаў.

|| прым. сві́рнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свята́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Свяшчэннік, які вядзе царкоўныя богаслужэбныя трэбы (хрысціны, вянчанне, паніхіды, споведзь і інш.).

|| прым. свята́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінкрэты́зм, -у, м. (кніжн.).

Злітнасць, нерасчлянёнасць, якія характэрны для першапачатковага стану ў развіцці чаго-н.

С. першабытнага мастацтва.

|| прым. сінкрэты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скафа́ндр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Герметычны вадалазны касцюм для работы пад вадой, а таксама спецыяльны касцюм касманаўтаў.

|| прым. скафа́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто складае што-н., аўтар.

|| ж. склада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. склада́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зама́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

1. гл. замазаць.

2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін, трэшчын.

Аконная з.

|| прым. зама́зачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Палац і крэпасць феадала.

Сярэдневяковы з.

2. Назва некаторых палацаў, турмаў.

|| прым. за́мкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звадыя́ш, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Зводнік, падбухторшчык.

|| ж. звадыя́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. звадыя́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іміта́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той (тое), хто імітуе каго-, што-н.

І. гукаў птушак.

|| прым. іміта́тарскі, -ая, -ае.

І. талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)