Verbum

се́мечка, ‑а; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да семя (у 1 знач.).

2. Семя ў плодзе некаторых раслін: яблыні, грушы і інш.; зярнятка. Семечка грушы.

чаявы́я, ‑ых; адз. няма.

Разм. Грошы, якія даюць за дробныя паслугі, абслугоўванне (афіцыянту, швейцару і інш.). На станцыях я бегаў за кіпятком, за што меў «чаявыя». Хведаровіч.

збіра́льніцтва, ‑а, н.

1. Разм. Збіранне калекцыі (калекцый); калекцыянерства. Захапіцца збіральніцтвам.

2. Здабыванне сродкаў існавання шляхам збірання (ягад, грыбоў і інш.). Збіральніцтва дрэнна забяспечвала патрэбы людзей у харчаванні.

га́дасць, ‑і, ж.

Разм. Рэч, прадмет і інш., якія выклікаюць непрыемнае, агіднае пачуццё. Не бяры гэту гадасць у рукі. // Нізкі, агідны ўчынак. Ад злосніка можна чакаць усякай гадасці.

глыбе́ць, ‑ее; незак.

Станавіцца больш глыбокім. Снежная яма ля кабіны хутка глыбела і расшыралася. Кулакоўскі. // Мацнець, пашырацца (пра пачуцці і інш.). Праўду кажуць, пачуцці ў маўчанні глыбеюць. Лужанін.

азо́н, ‑у, м.

Газ (відазменены кісларод), які ўтвараецца ў час навальніцы ад дзеяння электрычнага разраду і інш.; мае моцныя акісляльныя і ачышчальныя ўласцівасці. Сасновыя лясы багатыя на азон.

[Ад грэч. ozō — пахну.]

акы́н, ‑а, м.

Народны паэт-імправізатар і спявак у некаторых народаў Азіі (казахаў, кіргізаў і інш.). Ляці, мая песня, ляці і спявай, Суседа-акына як след прывітай. Купала.

амо́ній, ‑ю, м.

1. Аднавалентная група атамаў азоту і вадароду, якая ўваходзіць у састаў многіх солей (сернакіслы амоній, хлорысты амоній і інш.).

2. Парашок, які ўжываецца замест дражджэй.

[Ад грэч. ammoniakhon — смалістая камедзь.]

драздо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дразда, належыць яму.

2. у знач. наз. драздо́выя, ‑ых. Сямейства птушак атрада вераб’іных, да якога адносяцца дрозд, салавей і інш.

ка́дмій, ‑ю, м.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які знаходзіцца пераважна ў цынкавых рудах.

2. Жоўтая фарба розных адценняў, якая прымяняецца ў алейным жывапісе, кераміцы і інш.

[Лац. cadmium.]