пы́хкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утвараць гукі, выпускаючы пару, газ.

Пыхкае паравоз.

2. Выпускаць час ад часу дым (пры курэнні).

П. люлькай.

|| аднакр. пы́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. пы́хканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старасве́цкі, -ая, -ае.

1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.

Старасвецкія формы гаспадарання.

2. Які быў даўней і захаваўся да гэтага часу; старамодны.

Старасвецкая каплічка.

Старасвецкае адзенне.

3. Вельмі стары.

Абапал гасцінца растуць старасвецкія дубы.

|| наз. старасве́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэле́ н. тэх. Relais [re´lɛ:] n -s, -s, Scháltereinrichtung f -, -en;

рэле́ ча́су Zéitrelais [-ˏlɛ:]n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкла́д м. Áufschub m -(e)s, -schübe; Stúndung f -, -en, Verschíebung f -, -en (часу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

recurrent [rɪˈkʌrənt] adj.

1. які́ паўтараецца час ад ча́су, перыяды́чны; паўто́рны

2. med. зваро́тны, рэцыды́ўны;

recurrent fever зваро́тны тыф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. што. Піць патроху, не спяшаючыся або час ад часу. Я ўспомніў, як у адной экзатычнай кватэры мы сядзелі і папівалі сухое віно пад крыкі шматлікіх папугаяў. Караткевіч.

2. Разм. П’янстваваць зрэдку, час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэйтно́т, ‑у, М ‑ноце, м.

Спец. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы з гадзіннікам). Апынуцца ў цэйтноце. □ У такім жорсткім цэйтноце .. [шахматыст] нарабіў шмат памылак і прайграў. «Беларусь». // перан. Пра адчувальны недахоп часу ў якой‑н. справе.

[Ням. Zeitnot ад Zeit — час і Not — патрэба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спадо́к ‘рыззё’ (ТС). Дэрыват ад асновы цяперашняга часу дзеяслова спасці, спаду з суф. ‑ок. Тое, што спада́е ‘скідваецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пама́цваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Мацаць (у 1 знач.) час ад часу, злёгку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Веяць час ад часу, з якога‑н. боку. Вецер падвявае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)