Verbum

безабаро́нны, -ая, -ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

Б. чалавек.

|| наз. безабаро́ннасць, -і, ж.

бессаро́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бессаромны, нясціплы чалавек.

|| ж. бессаро́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

абая́льны, -ая, -ае.

Прывабны, чароўны, поўны абаяння.

А. чалавек.

А. вобраз.

|| наз. абая́льнасць, -і, ж.

абразі́на, -ы, мн. -ы, -зі́н, ж. (разм., лаянк.).

Агідны, брыдкі твар, а таксама благі чалавек.

абязво́лець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Стаць бязвольным; страціць здольнасць валодаць сабою.

Без працы чалавек абязволеў.

празо́рлівец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў м. (кніжн.).

Празорлівы чалавек.

|| ж. празо́рлівіца, -ы, мн. -ы, -віц.

працаві́ты, -ая, -ае.

Які многа, добра і шчыра працуе.

П. чалавек.

|| наз. працаві́тасць, -і, ж.

прыто́мнець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Прыходзіць да прытомнасці.

Чалавек то прытомнеў, то зноў губляў прытомнасць.

разу́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Разумны, разважлівы чалавек.

|| ж. разу́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

таро́пкі, -ая, -ае.

Схільны спяшацца; хуткі, паспешлівы.

Т. чалавек.

Таропкія крокі.

|| наз. таро́пкасць, -і, ж.