Verbum

гніля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Кусок спарахнелага, гнілога дрэва.

2. перан. Хваравіты, слабы чалавек (разм.).

дзевяно́ста, -а, ліч. кольк.

Лік і колькасць 90.

Д. чалавек.

Яму за д.

|| парадк. дзевяно́сты, -ая, -ае.

дыск-жаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які вядзе праграму дыскатэкі.

|| прым. дыск-жаке́йскі, -ая, -ае.

вайско́вы, -ая, -ае.

1. гл. войска.

2. Ваенны (у 2 знач.).

Вайсковая служба.

Вайсковая выпраўка.

В. чалавек.

гарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца; незак. (разм.).

Тое, што і горбіцца.

Чалавек гарбаціцца.

|| зак. згарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца.

безгусто́ўны, -ая, -ае.

Які не мае мастацкага або наогул добрага густу.

Б. чалавек.

|| наз. безгусто́ўнасць, -і, ж.

бескары́слівы, -ая, -ае.

Які не звязаны з асабістай выгадай.

Б. чалавек.

Б. ўчынак.

|| наз. бескары́слівасць, -і, ж.

беспрынцыпо́вы, -ая, -ае.

Які не мае ніякіх прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў.

Б. чалавек.

|| наз. беспрынцыпо́васць, -і, ж.

бязда́рнасць, -і, ж.

1. гл. бяздарны.

2. мн. -і, -ей. Бяздарны чалавек (разм.).

Гэты супрацоўнік — поўная б.

адпускні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які знаходзіцца ў водпуску.

|| ж. адпускні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.