1. Mister (поўная форма да пісьмовага скар.Mr) мі́стар, спада́р
2.infml (ужываецца пры звароце да чалавека, чыё прозвішча невядома); мі́стар, сэр;
Hey, mister, you dropped your glove. Паслухайце, сэр, вы згубілі пальчатку.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
verse[vɜ:s]n.
1. вершава́ны радо́к, верш; паме́р, фо́рма ве́рша
2. страфа́;
a poem of five verses пяцістро́фны верш
3. паэ́зія; ве́ршы;
blank verse бе́лы верш;
in verse and prose ве́ршам і про́зай;
read verse дэкламава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
conformation
[,kɑ:nfɔrˈmeɪʃən]
n.
1) фо́рма, структу́ра f.
2) сымэтры́чны ўкла́д ча́стак
3)
а) датарнава́ньне, прыпадабне́ньне n.
б) прыстасава́ньне да агу́льных но́рмаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АЛЮМІ́НІЮ АКСІ́Д,
гліназём, хімічнае злучэнне алюмінію з кіслародам, Al2O3. Існуе ў крышт. мадыфікацыях, з якіх устойлівыя α-форма (tпл 2053 °C) і γ-форма (вышэй за 900 °C неабарачальна ператвараецца ў α-форму), і ў аморфным стане (гл.Алюмагель). У прыродзе α-Al2O3 — мінерал карунд і яго афарбаваныя разнавіднасці рубін, сапфір і інш. У вадзе нерастваральны, амфатэрны. α-форма хімічна больш актыўная, гіграскапічная. Атрымліваюць: α-Al2O3 перапрацоўкай баксітаў, штучны карунд (алунд) плаўкай баксітаў з вугалем, монакрышталі зоннай плаўкай; γ-Al2O3 награваннем гідраксіду ці соляў алюмінію да 600—900 °C. Выкарыстоўваюць:α-Al2O3 у вытв-сці алюмінію; алунд у эл.-тэхн. кераміцы, вогнетрывалых матэрыялах для металургічных і эл. печаў; карунд — абразіўны матэрыял; монакрышталі — рабочыя целы для лазераў, апорныя камяні дакладных і гадзіннікавых механізмаў, ювелірныя камяні; ніткападобныя крышталі — для арміравання металаў (Al, Ag); γ-Al2O3 — адсарбент у храматаграфіі, каталізатар, носьбіт каталізатараў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
adekwatny
adekwatn|y
адэкватны, адпаведны;
forma utworu ~a do jego treści — форма твора адпавядае яго зместу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АО́РЫСТ
(грэч. aoristos),
простая дзеяслоўная форма, уласцівая многім стараж. і некаторым сучасным індаеўрап. мовам. Абазначае адзінкавае мінулае дзеянне (стан) без паказу яго працягласці. У старабел. літ. мове аорыст ужываўся рэдка. Утвараўся ад асновы інфінітыву пры дапамозе суфіксаў -х-, -с-, -ш («быхъ, бы, бы, быхомъ, бысте, быша» — «я, ты, ён быў; мы, вы, яны былі»). У сучаснай бел. мове не захаваўся, але форма 2-й і 3-й асобы адз. л. аорыста дзеяслова «быти» ператварылася ў нязменную часціцу «бы» («б») і служыць сродкам перадачы мадальнасці («меў бы», «калі б»).