трохпо́лле, -я, н.

Устарэлая сістэма паляводства з падзелам ворнай зямлі на тры полі, кожнае з якіх засявалася спачатку азімымі, затым яравымі, а на трэці год заставалася пад папар.

|| прым. трохпо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпікурэі́зм, ‑у, м.

1. Вучэнне, сістэма поглядаў старажытнагрэчаскага філосафа Эпікура.

2. Кніжн. Сістэма поглядаў, якая вырасла на глебе скажонага тлумачэння вучэння Эпікура як імкненне да задавальнення пачуццёвых інстынктаў і дасягнення асабістых выгод.

3. перан. Кніжн. Схільнасць да пачуццёвага задавальнення, распешчанага жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактры́на, ‑ы, ж.

Кніжн. Навуковая або філасофская тэорыя, палітычная сістэма, вучэнне. Дзяржаўная дактрына. Ваенная дактрына.

[Лац. doctrina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвадня́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з абвадненяем; прызначаны для абваднення. Абвадняльныя работы. Абвадняльны канал. Абвадняльная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́ерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канвеера. Канвеерная сістэма. Канвеерная зборка машын. Канвеерны агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыферы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Размешчаны на паверхні, аддалены ад цэнтра. Перыферычныя тканкі. Перыферычная нервовая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да планеты (у 1 знач.). Планетная арбіта. Планетная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

політэхні́зм, ‑у, м.

Сістэма навучання, пры якой тэарэтычна і практычна знаёмяцца з галоўнымі галінамі вытворчасці.

[Ад грэч. poly — многа і technē — майстэрства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэферэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэферэнцыі, заснаваны на прэферэнцыі. Прэферэнцыйная сістэма. Прэферэнцыйная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманала́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, характарыстыкі якога змяняюцца аўтаматычна з мэтай падтрымання зададзенага рэжыму. Саманаладная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)