Verbum

аргаты́зм, ‑а, м.

Слова, якое запазычана літаратурнай мовай з якога‑н. арго.

пераасэнсава́цца, ‑суецца; зак.

Набыць новы сэнс. Слова пераасэнсавалася, набыло новае лексічнае значэнне.

беларусі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаны якой‑н. мовай з беларускай.

латыні́зм, ‑а, м.

Слова ці моўны зварот, якія запазычаны з лацінскай мовы.

інварыя́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца, характарызуецца інварыянтнасцю. Інварыянтнае значэнне слова. Інварыянтныя сувязі.

жарго́нны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы жаргону, узяты з яго. Жаргоннае слова. Жаргонны зварот.

аднасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з аднаго слова. Аднаслоўная каманда. Аднаслоўны адказ.

вастрасло́ў, ‑слова, м.

Чалавек, які любіць вастрасловіць, дасціпны, востры на язык; жартаўнік.

вульгары́зм, ‑а, м.

Грубае, вульгарназ слова ці выраз, ужыты ў літаратурнай мове.

стараславяні́зм, ‑а, м.

Слова, якое ўвайшло ў беларускую літаратурную мову з стараславянскай.