Мы́йка ’машына, прыстасаванне для мыцця чаго-небудзь’ (ТСБМ). Калька з рус. мойка ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
акліматыза́цыя
[ням. Akklimatisation, ад лац. ad = да + гр. klima, -atos = нахіл (сонечных прамянёў)]
1) прыстасаванне арганізмаў (раслін, жывёл, чалавека) да жыцця ў новых геаграфічных, пераважна кліматычных, умовах;
2) перан. прыстасаванне чалавека да жыцця, працы ў новым асяроддзі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
◎ Падне́бнік (паднёбнік) ’прыстасаванне ў ткацкім станку’ (Мат. Гом.), паднябёсьнікі ’тс’ (Жыв. сл.). Гл. панебнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
геліёграф, ‑а, м.
1. Тэлескоп з фотаапаратам, прызначаны для фатаграфавання Сонца.
2. Аўтаматычны апарат для запісу працягласці сонечнага свячэння.
3. Уст. Прыстасаванне для перадачы светлавых сігналаў на адлегласць.
[Ад грэч. hēlios — сонца і gráphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грэ́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Прыстасаванне для штучнага абагравання каго‑, чаго‑н. уздзеяннем гарачай вады, электрычнасці і пад. Рызінавая грэлка. Прыкласці грэлку да ног.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагру́зчык, ‑а, м.
1. Тое, што і грузчык. Ездзілі на.. [паравічках] тутэйшыя людзі — нагрузчыкі торфу і капальнікі яго. Чорны.
2. Прыстасаванне для нагрузкі чаго‑н. Універсальны нагрузчык на трактар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насі́лкі, ‑лак; адз. няма.
Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей (звычайна складаецца з дзвюх жэрдак з драўляным або палатняным насцілам). Санітарныя насілкі. □ Дзяўчаты падносілі на насілках копы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбо́ршчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які займаецца падборкай чаго‑н. Падборшчык футраў.
2. Прыстасаванне ў камбайне для падбору каласоў, а таксама машына для збору бавоўны, збожжа і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пя́льцы, ‑аў; адз.
Прыстасаванне для вышывання ў выглядзе рамы, на якую нацягваецца і замацоўваецца тканіна. [Дзіміна] пайшла, непрыкметна захапіўшы з тумбачкі кошык з вязаннем і пяльцы Веры Антонаўны. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтапіло́т
(ад аўта- + пілот)
прыстасаванне для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)