размеркава́ць сов.

1. распредели́ть; разверста́ть;

р. пуцёўкі — распредели́ть путёвки;

2. расположи́ть, размести́ть;

р. кні́гі па палі́цах — расположи́ть (размести́ть) кни́ги по по́лкам;

3. прики́нуть, рассчита́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яе мест.

1. личн. в род., вин. п. её; см. яна́;

2. притяж. её;

яе́ дзе́ці — её де́ти;

гэ́та яе́ кні́гі — э́то её кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АСА́ХІ СІМБУ́НСЯ,

японскі газетны канцэрн. Засн. ў 1879 у Осака. Мае аддзяленні ў Токіо (з 1888), Кітакюсю і Нагоя (з 1935), Сапара (з 1959). Кіраўніцтва ў Токіо. Выдае штодзённыя газеты «Асахі сімбун» і «Asahi Evening» («Вячэрнія навіны»), штотыднёвікі, штомесячнікі, штогоднік, кнігі, брашуры.

т. 2, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сшыва́ць, сшыць

1. nähen vt; sich (D) etw. nähen lássen* (заказаць пашыць што-н.);

2. (сшыць разам) zusámmennähen vt; zúnähen vt; héften vt (кнігі, часопісы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

альдзі́ны, а́льды

[ад лац. Aldus = імя венецыянскага друкара Альда Мануцыя (1449—1515)]

кнігі, выдадзеныя ў 1494—1597 гг. у Венецыі ў друкарні, заснаванай Альдам Мануцыем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ін-фо́ліо

(лац. in folio = літар. у аркуш)

фармат кнігі, альбома або іншага выдання, калі старонка складае палавіну стандартнага папяровага аркуша (гл. таксама фаліянт 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

макулату́ра

(ням. Makulatur, ад лац. maculare = пэцкаць)

1) непрыгодная папера, старыя кнігі, часопісы, газеты, прызначаныя для перапрацоўкі на папяровых фабрыках;

2) перан. бяздарныя літаратурныя творы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтэлектуа́л, ‑а, м.

Пра чалавека з высока развітым інтэлектам, а таксама пра чалавека разумовай працы. [Каладкевіч] — чалавек-легенда, інтэлектуал, важак, асоба ў самым высокім сэнсе гэтага слова. Мехаў. Нідзе ва ўсім.. горадзе так не ішлі кнігі і часопісы, як у гэтым інстытуце. «У нас — інтэлектуалы», — з гордасцю сказаў прарэктар. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубле́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў; другі экземпляр якой‑н. рэчы ў калекцыі, бібліятэцы і пад. Дублет кнігі.

2. Адначасовы выстрал па адной цэлі з двух ствалоў паляўнічай стрэльбы.

3. Падроблены каштоўны камень, склеены з дзвюх частак, з якіх толькі верхняя з’яўляецца каштоўным каменем.

[Фр. doublet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

browse

[braʊz]

1.

v.t.

па́сьвіць

2.

v.i.

1) жыві́цца траво́ю, па́сьвіцца

2) Figur. гарта́ць, перагляда́ць кні́гі

3.

n.

малады́я па́расткі, галі́нкі, зялёная па́ша

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)