animal​2 [ˈænɪməl] adj.

1. жывёльны (які мае адносіны да жывёл)

2. жывёльны, гру́бы, ні́зкі;

animal desires/instincts жывёльныя пабуджэ́нні/інсты́нкты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

litter​2 [ˈlɪtə] v.

1. засме́чваць; раскі́дваць абы-я́к

2. дава́ць прыпло́д (пра жывёл), шчані́цца, парасі́цца

3. рабі́ць падсці́лку (для жывёлы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

species [ˈspi:ʃi:z] n. (pl. species) від; разнаві́днасць; род; гату́нак; паро́да;

various animal species ро́зныя паро́ды жывёл;

human species чалаве́чы род, чалаве́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wild​1 [waɪld] n. : the wild уло́нне прыро́ды;

live in the wild жыць на во́лі (пра жывёл);

the wilds не́тры, гушча́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імунітэт,

у жывёл і чалавека.

т. 7, с. 216

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рожа,

інфекцыйная хвароба ў жывёл.

т. 13, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ласт, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Відазмененая пакарочаная канечнасць некаторых водных жывёл, птушак (цюленяў, пінгвінаў і пад.), пальцы якой злучаны перапонкай.

2. пераважна мн. Прыстасаванне, якое надзяваюць на ногі для палягчэння плавання.

|| прым. ла́ставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нтыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

1. Доўгая шырокая адзежына ў выглядзе плашча.

Чорная м.

2. Складка скуры ў некаторых беспазваночных жывёл, якая звычайна ўтрымлівае жабры (спец.).

3. Унутраная сфера Зямлі, якая знаходзіцца паміж зямной карой і ядром (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

п’я́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, п’я́вак, ж.

1. Прэснаводны чарвяк, які корміцца кроўю жывёл, прысмоктваючыся да іх цела.

Медыцынская п. (для кровапускання). Ставіць п’яўкі.

2. перан. Пра чалавека-прыстасавальніка, які жыве за кошт чужой працы, эксплуатуе іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выро́шчваць züchten vt (расліны, жывёл) áufziehen* vt; gróßziehen* аддз. vt (дзяцей, жывёл);

выро́шчваць до́бры ўраджа́й éine gute Érnte erzíelen;

выро́шчваць ка́дры Káder [Náchwuchs, Personál] heránbilden; гл. тс. гадаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)