Stier

m -s, -e

1) бык

2) астр. Цяле́ц (сузор’е)

◊ den ~ bei [an] den Hörnern fássen [pácken] — браць быка́ за ро́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грэ́бці і грабці́, грабу, грабеш, грабе; грабём, грабяце; пр. гроб, грэбла і грабла, грэбля і грабло; незак., каго-што.

1. Збіраць, зграбаць у кучу граблямі, віламі і пад. (звычайна пра сена). Вяскоўцы на беразе косамі звоняць, Сена сухое дзяўчаты грабуць. А. Александровіч.

2. Працаваць рукамі або вёсламі, плывучы, едучы ў лодцы. Пакуль шынель не намок, Чыжык яшчэ трымаўся на паверхні. Потым яго пацягнула на дно. Левая рука чамусьці зусім анямела, і ён гроб толькі правай рукой. Няхай. Цішэй грабіце, — закамандаваў Лёнька, — каб човен не пабіць. Савіцкі.

3. Капаць, разграбаць. Стаенны прыгажун захроп,.. павёў вушамі і пачаў грэбці нагою зямлю. Кулакоўскі. Спыніўся я на міг — Няма ні палісадніка, ні хаты, І экскаватар, грузны і рукаты, Грабе пясок каля бяроз маіх. Бураўкін.

4. перан. З прагнасцю браць, захопліваць сабе. Нікому добрага Клім не зрабіў за век, Адно — гроб пад сябе, шукаў адной выгоды. Валасевіч. [Скіба:] Жывёлу забіраюць, хлеб... Што на вока трапіць, то і грабуць. Крапіва. // Хапаць, браць каго‑н. куды‑н. Паліцыянты, бадай, кожную ноч грабуць людзей ды ў астрог запраторваюць. Сабаленка.

•••

Грэбці грошы лапатай — мець вялікія даходы, атрымліваць многа грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

patent

[ˈpætənt]

1.

n.

1) патэ́нт -а m.

2) патэнтава́нае вынахо́дзтва

2.

adj.

1) патэнтава́ны

2) [ˈpeɪtənt] відаво́чны, я́ўны, я́сны

3)

адкры́ты, дасту́пны

3.

v.t.

а) бра́ць патэ́нт

б) дава́ць патэ́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take out

1) браць навы́нас

2) выво́дзіць

to take out the dog — выво́дзіць саба́ку

3) выво́дзіць (пля́му)

4)

а) пазыча́ць (кні́гу зь бібліятэ́кі)

б) атрыма́ць (дазво́л, патэ́нт)

5) адпо́мсьціцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Трымпа́йла (трымпа́йло) ‘доўгае палена, якое вешаюць скаціне на шыю, каб яна не ўцякала’ (драг., Ск. нар. мовы, Клім.). Запазычанне, параўн. укр. дыял. тре́мпель ‘жэрдка, шасток у хаце’ (ЕСУМ, 5, 629), а таксама польск. trempel ‘рад слупкоў, прыкрытых бэлькай’. Хутчэй за ўсё, ідэнтычнае крампадла ‘калочак для звязвання снапоў’ (гл.), што да польск. krępować ‘звязваць’, у сваю чаргу запазычанага з ням. krampen ‘злучаць, браць у клямары’ (ням. Krampe ‘клямары, прабой’), гл. Борысь, 529. Фанетычна бліжэй да ням. trampeln ‘тупаць, цяжка ступаць’ > польск. дыял. trępać ‘тс’, параўн. SEK, 5, 162.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

biblioteka

bibliotek|a

ж.

1. бібліятэка;

~a Narodowa — Нацыянальная бібліятэка;

wypożyczać książki z ~i — браць кнігі ў бібліятэцы;

2. кніжная шафа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zważać

незак.

1. узважваць;

2. узважваць; абдумваць;

3. na kogo/co браць пад увагу каго; лічыцца з кім/чым; улічваць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заме́тка ж.

1. заме́тка, -кі ж., ната́тка, -кі ж.;

газе́тная заме́тка газе́тная заме́тка (ната́тка);

2. (знак) заме́тка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.; адзна́ка, -кі ж.;

◊

брать на заме́тку браць на заме́тку, занато́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пры́клад м Béispiel n -s, -e; Múster n -s, -, Vórbild n -(e)s, -er (узор);

прыве́сці пры́клад ein Béispiel ánführen;

браць пры́клад sich (D) ein Béispiel néhmen* (з каго-н an D), zum Vórbild néhmen* (з каго-н A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

коўш, каўша, м.

1. Шырокая круглая пасудзіна з ручкай для зачэрпвання вадкасці. На ручніках, расшытых пеўнямі, Хлеб-соль падносім для гасцей, Вядзём за стол, каўшамі пеннымі Частуем брагай. Гаўрусёў. // Разм. Тое, што і туфель. Верна трымае мяшок, а я каўшом насыпаю з засека пшаніцу. Жычка.

2. Вялікае металічнае прыстасаванне ў розных механізмах, якое служыць для зачэрпвання, разлівання і пад. Коўш экскаватара. Коўш скрэпера. Разлівачны коўш. □ Коўш нахіліўся, і ў завалачнае акне печы наліўся чыгун. Карпаў.

•••

Чэрпаць (браць і пад.) каўшом гл. чэрпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)