падзме́на, ‑ы, ж.

Асоба, асобы, якія замяняюць на некаторы час каго‑н. на працы, дзяжурстве, вахце і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпару́чнік, ‑а, м.

Чын афіцэра ў царскай арміі, які ішоў за чынам прапаршчыка. // Асоба, якая мела гэты чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хан, ‑а, м.

Тытул манарха, феадальнага правіцеля ў некаторых цюркскіх і мангольскіх народаў. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туз м

1. карт As n -ses, -se;

2. разм (уплывовая асоба) grßes [hhes] Tier, wchtige Persn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

phsisch

a фізі́чны, прыро́дны

~e Persn — юрыд. фізі́чная асо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bin

1-я асоба sg präs ад дзеяслова sein*

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bist

2-ая асоба sg präs ад дзеясл. sein*

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sheriff

[ʃε'rif]

m -s, -s шэры́ф (службовая асоба ў ЗША)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

statenlos

a які́ не ма́е грамадзя́нства, асо́ба без грамадзя́нства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vertrauensmann

m -(e)s, -leute i -männer даве́раная асо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)