unsociable
[ʌnˈsoʊʃəbəl]
adj.
1) нетавары́скі
unsociable behavior — нетавары́скія паво́дзіны
2) які́ ўніка́е людзе́й (пра асо́бу)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wakeful
[ˈweɪkfəl]
adj.
1) які́ ня сьпіць
2) яко́му ня сьпі́цца, бяссо́нны
3) пі́льны, нядрэ́мны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
faultfinding
[ˈfɔlt,faɪndɪŋ]
1.
n.
нарака́ньне, крытыкава́ньне n., кры́тыка f.
2.
adj.
прыдзі́рлівы, прычэ́плівы, які́ крытыку́е
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
даро́ўны, -ая, -ае.
1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.
Д. сервіз.
2. Які пацвярджае падарунак.
Д. надпіс.
3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
п’я́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, п’я́вак, ж.
1. Прэснаводны чарвяк, які корміцца кроўю жывёл, прысмоктваючыся да іх цела.
Медыцынская п. (для кровапускання). Ставіць п’яўкі.
2. перан. Пра чалавека-прыстасавальніка, які жыве за кошт чужой працы, эксплуатуе іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
першабы́тны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да найстаражытнейшага перыяду гісторыі чалавецтва.
П. чалавек.
2. перан. Які захоўвае першапачатковы стан.
Першабытная прырода (некранутая).
3. перан. Дзікі, некультурны, адсталы.
Першабытныя норавы.
|| наз. першабы́тнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плода... (а таксама плада...).
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які мае адносіны да плода (у 1 знач.), да пладоў, напр.: плодаапрацоўка, плодазавод, плодакансервавы, плодаперапрацоўчы;
2) які мае адносіны да плода (у 2 знач.), напр.: плодавыганяльны, плодавыгнанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прані́клівы, -ая, -ае.
1. Які глыбока і правільна разгадвае, разумее што-н.; здагадлівы, прадбачлівы.
П. чалавек.
2. Назіральны, пільны.
П. погляд. П. розум.
3. Які змяшчае ў сабе глыбіню пачуццяў, праўдзівы, шчыры.
Праніклівыя радкі верша.
|| наз. прані́клівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стапрацэ́нтны, -ая, -ае.
1. Які мае ў сабе сто працэнтаў чаго-н.
С. раствор.
2. Які поўнасцю адпавядае норме, якім-н. патрабаванням.
Стапрацэнтнае выкананне плана.
3. Сапраўдны, поўнасцю выражаны ў сваіх якасцях (разм.).
С. інтэлігент.
|| наз. стапрацэ́нтнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
старо́нні, -яя, -яе.
1. Які не мае адносін да гэтага калектыву, сям’і і пад.; чужы.
Староннія людзі.
2. Не свой, не ўласны, чый-н.
Старонняя падтрымка.
3. Які не мае непасрэдных, прамых адносін да чаго-н.; пабочны.
С. шум.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)