Verbum

фуксі́н, -у, м. (спец.).

Ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і інш.

|| прым. фуксі́навы, -ая, -ае.

цы́кля, -і, мн. -і, -яў, ж. (спец.).

Стальная пласцінка з вострым кантам, прызначаная для зачысткі драўляных вырабаў, паркету і інш.

цыяно́з, -у, м. (спец.).

Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях, звязаных з расстройствам кровазвароту; сінюшнасць, сінюха.

|| прым. цыяно́зны, -ая, -ае.

цюфя́к, -4, мн. -і, -о́ў, м. (спец.).

Гнуткае пакрыццё каля мастоў, плацін для засцярогі рэчышча ракі і берагоў ад размыву.

ча́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (спец.).

Вонкавая частка лісцікаў калякветніка, якая ахоўвае бутон і вяночак кветкі.

шпіль, -я, мн. -і, -яў, м.

Востраканцовы конусападобны стрыжань, якім завяршаецца верх будынка.

Ш. вежы.

|| прым. шпі́левы, -ая, -ае (спец.).

штармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак. (спец.).

Пра судна, яго экіпаж: вытрымліваць шторм.

Мы штармавалі два дні ў адкрытым моры.

экрані́раванне, -я, н. (спец.).

Спосаб аховы, засцярогі каго-, чаго-н. ад пабочнага ўздзеяння, шкоднага ўплыву пры дапамозе экрана.

Цеплавое э.

электрамагнеты́зм, -у, м. (спец.).

Сукупнасць з’яў, што вызначаюць непарыўную сувязь паміж электрычнымі і магнітнымі ўласцівасцямі рэчыва.

|| прым. электрамагнеты́чны, -ая, -ае.

эмфізе́ма, -ы, ж. (спец.).

Хваробатворнае скапленне паветра ў якіх-н. органах, тканках.

Э. лёгкіх.

Тканкавая э.

|| прым. эмфіземато́зны, -ая, -ае.