Verbum

падаро́жнік², -у, м.

Тое, што і трыпутнік.

|| прым. падаро́жнікавы, -ая, -ае.

падаро́жнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Рабіць падарожжа, вандраваць.

падаро́жны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да падарожжа.

Падарожныя нататкі.

2. Які звязаны з дарогай (у 3 знач.), знаходзіцца ў дарозе.

Падарожныя людзі.

3. у знач. наз. падаро́жны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.; падаро́жная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. (гл. падарожнік¹).

○

Падарожныя грошы (гіст.) — аплата за праезд на паштовых конях ці за праезд па чыгунцы афіцэраў і чыноўнікаў у Расіі ў 18—19 стст.

падару́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Рэч, якую дораць, падарылі.

Зрабіць п.

Атрымаць п.

|| памянш. падару́начак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. падару́нкавы, -ая, -ае.

падары́ць гл. дарыць.

падасі́навік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ядомы грыб з чырванавата-жоўтай шапкай.

падасла́ць¹, -дашлю́, -дашле́ш, -дашле́; -дашлём, -дашляце́, -дашлю́ць; -дашлі́; -дасла́ны; зак., каго (што).

1. Паслаць з тайнай мэтай.

П. шпіёна.

2. Прыслаць (у 2 знач.; разм.).

П. фурманку.

|| незак. падсыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. і падсыла́нне, -я, н.

падасла́ць², падсцялю́, падсце́леш, падсце́ле; падсцялі́; падасла́ны; зак., што.

Паслаць пад што-н.

П. пярыну.

|| незак. падсціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дсціл, -у, м., падсці́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і падсціла́нне, -я, н.

падасно́ва, -ы, ж.

Сапраўдная прычына, аснова чаго-н.

Сацыяльная п. з’явы.

падаспе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Паспець з’явіцца (у час, у патрэбны момант).

Хутка падаспела падмога.