усынаві́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (афіц.).

Чалавек, які ўсынавіў каго-н.

|| ж. усынаві́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фальшывамане́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца вырабам фальшывых грошай.

|| ж. фальшывамане́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фетр, -у, м.

Лепшы гатунак лямцу, які ідзе на выраб капелюшоў, валёнак і інш.

|| прым. фе́травы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фі́рменны, -ая, -ае.

1. гл. фірма.

2. Які ўласцівы той ці іншай фірме або належыць ёй.

Ф. магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цаге́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Рабочы, які працуе на цагельні.

|| ж. цаге́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цо́тны, -ая, -ае.

Лік, які пры дзяленні на два не мае астатку; кратны двум.

|| наз. цо́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цукра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да цукру, напр.: цукравытворчасць, цукровабурачны, цукраметр, цукразніжальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цы́ркульны, -ая, -ае.

1. гл. цыркуль.

2. Які мае форму акружнасці або часткі акружнасці, кругападобны (спец.).

Цыркульная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чатырохкра́тны, -ая, -ае.

Які паўтараецца чатыры разы, павялічаны ў чатыры разы.

Ч. напамін.

У чатырохкратным памеры.

Ч. чэмпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чацвёрачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які вучыцца на чацвёркі.

|| ж. чацвёрачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)