Verbum

бабі́т, -у, М -біце, м. (спец.).

Спецыяльны сплаў на аснове волава ці свінцу для заліўкі падшыпнікаў.

|| прым. бабі́тавы, -ая, -ае.

біёніка, -і, ж. (спец.).

Навука, якая рашае інжынерныя задачы на падставе аналізу структуры і жыццядзейнасці арганізмаў.

|| прым. біяні́чны, -ая, -ае.

біяпсі́я, -і, ж. (спец.).

Высячэнне кавалачка жывой тканкі для мікраскапічнага аналізу ў дыягнастычных мэтах.

Рабіць біяпсію.

|| прым. біяпсі́чны, -ая, -ае.

вадазлі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м. (спец.).

Адтуліна ў верхняй частцы плаціны для сцёку лішняй вады.

|| прым. вадазлі́ўны, -ая, -ае.

адраі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак. (спец.).

Утварыць новы рой, аддзяліўшыся ад старога (пра пчол).

Пчолы адраіліся.

ампе́р, -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна ампе́р, м. (спец.).

Адзінка сілы электрычнага току.

|| прым. ампе́рны, -ая, -ае.

антысе́птыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).

1. Абеззаражванне ран, запалёных тканак.

2. зб. Абеззаражвальныя сродкі.

|| прым. антысепты́чны, -ая, -ае.

клон, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Генетычна аднароднае патомства расліны або жывёліны, якое ўтварылася шляхам бясполага, пераважна вегетатыўнага, размнажэння.

ключ², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Знак у пачатку нотнага радка, які вызначае вышыню нот.

Басовы к.

Скрыпічны к.

кнехт, -а, М -хце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Тумба на палубе судна або на прыстані для замацавання троса, каната.