Verbum

падагу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Тое, што і падагульніць.

|| незак. падагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падагу́льванне,-я, н.

падагульні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -гу́льнены; зак., што.

1. Падвесці вынікі чаго-н.

П. суму выдаткаў.

2. Зрабіць абагульняючыя вывады.

П. думкі папярэдніх даследчыкаў.

|| незак. падагульня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. падагульне́нне, -я, н.

пададзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; зак. (разм.).

Адзецца лепш, чым звычайна.

Дзяўчаты пададзеліся.

|| незак. пададзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

пададзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; -дзе́ты; зак., што (разм.).

Надзець пад што-н.

П. світар пад пінжак.

|| незак. пададзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падажына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што. Дажаць што-н. у многіх месцах.

П. жыта на ўсіх палетках.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што і без дап. Завяршыць жніво — пра ўсіх, многіх.

падазва́ць, падзаву́, падзаве́ш, падзаве́; падзавём, падзавяце́, падзаву́ць; падазва́ў, -ва́ла; падзаві́; падазва́ны; зак., каго (што).

Жэстам, голасам папрасіць наблізіцца.

П. насільшчыка.

|| незак. падзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падазрава́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць і -ва́ю, -ва́еш, -ва́е; незак.

1. каго ў чым. Мець падазрэнне на каго-н.

П. каго-н. у крадзяжы.

2. што, аб чым і са злуч. «што». Меркаваць, дапускаць магчымасць чаго-н.

У хворага падазраюць адзёр.

Мы і не падазравалі аб яго існаванні.

Я і не падазраваў, што мяне такое падсцерагала.

падазро́ны, -ая, -ае.

1. Які выклікае падазрэнне.

П. кашаль.

2. Схільны падазраваць, недаверлівы.

П. характар.

|| наз. падазро́насць, -і, ж.

падазрэ́нне, -я, н.

1. Меркаванне, заснаванае на сумненні ў правільнасці, законнасці чыіх-н. учынкаў, у справядлівасці чыіх-н. слоў, у сумленнасці чыіх-н. намераў.

Затрыманы па падазрэнні ў крадзяжы.

Быць пад падазрэннем або на падазрэнні ў каго-н. (выклікаць да сябе падазроныя адносіны з боку каго-н.).

2. Меркаванне аб магчымасці чаго-н.

Ёсць п., што яны сёння могуць не прыехаць.

П. на адзёр.

падаі́ць гл. даіць.