Verbum

папужа́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Спужацца — пра ўсіх, многіх.

Дзеці папужаліся.

папужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

1. Злёгку напужаць.

2. Спужаць усіх, многіх.

папулі́зм, -у, м. (кніжн.).

Грамадскі рух (з канца 19 ст.), які апелюе непасрэдна да шырокіх мас і сцвярджае, што яны самі, маючы моцнага лідара, здольны вырашаць свае сацыяльныя праблемы.

|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.

папулі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік папулізму.

|| прым. папулі́сцкі, -ая, -ае.

папуля́рны, -ая, -ае.

1. Агульнадаступны, зразумелы па прастаце, яснасці выкладу.

Папулярная літаратура.

Папулярна (прысл.) усё растлумачыць.

2. Які шырока вядомы; прызнаны грамадскасцю.

Папулярная песня.

|| наз. папуля́рнасць, -і, ж.

папулярызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

1. Зрабіць (рабіць) зразумелым, даступным, папулярным (у 1 знач.).

П. навуковыя веды.

2. Зрабіць (рабіць) шырока вядомым, папулярным (у 2 знач.); распаўсюдзіць (распаўсюджваць).

П. новы метад.

|| наз. папулярыза́цыя, -і, ж.

папулярыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца папулярызацыяй чаго-н.

|| прым. папулярыза́тарскі, -ая, -ае.

папуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Сукупнасць асобін аднаго віду, якая доўга існуе дзе-н.

П. баброў.

папуры́, нескл., н.

Музычная п’еса, якая складаецца з урыўкаў розных агульнавядомых мелодый.

папуска́ць¹ гл. папусціць.