Verbum

палемі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўмее ці любіць палемізаваць.

|| ж. палемі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

пантэі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік пантэізму.

|| ж. пантэі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. пантэі́сцкі, -ая, -ае.

пацыфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік пацыфізму.

|| ж. пацыфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. пацыфі́сцкі, -ая, -ае.

піяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на піяніна, раялі.

|| ж. піяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

гімназі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучань гімназіі.

|| ж. гімназі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. гімназі́сцкі, -ая, -ае.

дакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Папракаць, выказваючы нездавальненне кім-, чым-н.

Так няможна рабіць, — дакарала бабуля ўнука.

|| наз. дакара́нне, -я, н.

данты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Зубны ўрач.

|| ж. данты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. данты́сцкі, -ая, -ае.

дарвіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Паслядоўнік дарвінізму.

|| ж. дарвіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дарвіні́сцкі, -ая, -ае.

бяздо́мнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які не мае дому, прытулку.

Так і жыў бяздомнікам.

|| ж. бяздо́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

ве́льмі, прысл.

Надта, у вялікай ступені.

В. цікавая кніга.

Было в. горача.

Не в. (што) (не зусім добры, так сабе; разм.). В. добра.