Ільвяня́, ільвянё. Ад леў (гл.) + суф. ‑ян‑я (‑ян‑ё) з пратэзай і‑. Агульнабел. тып для ўтварэння назоўнікаў, якія абазначаюць дзіцянят жывёл і птушак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВАЛЛЁ,

расшыраная частка стрававода ў беспазваночных (многія малюскі, чэрві, насякомыя) і птушак. Служыць для назапашвання, захоўвання, зрэдку папярэдняй біяхім. апрацоўкі корму. У пчол у валлі нектар перапрацоўваецца ў мёд. Валлё развіта ў драпежных і некаторых зерняедных птушак, знаходзіцца над ключыцай і звычайна мае залозы. Скарачэнні валля забяспечваюць паступленне корму ў страўнік, адрыгванне яго пры выкормліванні птушанят або выдаленне неператраўленых рэшткаў (драпежныя птушкі). У галубоў клеткі эпітэлію валля адрываюцца і змешваюцца з сакрэтам залоз, утвараючы белаватую вадкасць, т.зв. птушынае (валлёвае) малако, якім выкормліваюцца птушаняты.

т. 3, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

migration

[maɪˈgreɪʃən]

n.

1) перасяле́ньне n., мігра́цыя f. (людзе́й, жывёлы)

2) пералёт -у m. (пту́шак)

3) перамяшчэ́ньне (а́тамаў унутры́ мале́кулы, іёнаў памі́ж электро́дамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АКУАРЫІДО́ЗЫ,

інвазійныя хваробы (гельмінтозы) свойскіх і дзікіх птушак, якія выклікаюцца нематодамі сям. Acuariidae, што паразітуюць у страваводзе і страўніку курэй, індыкоў, цацарак, фазанаў. Прамежкавыя гаспадары нематод — членістаногія. Пашыраны эхінурыёз, дыскарынксоз, стрэптакароз, хейласпіруроз.

т. 1, с. 214

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

саскуба́ць, саску́бваць, саскубці́ áusrupfen vt, áusreißen* vt; áuszupfen vt (траву, валасы);

саскуба́ць пе́р’е з пту́шак éinem Vógel Fédern áusrupfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заса́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Памяшканне для трымання, развядзення або адкорму жывёл і птушак. Трусіны засад. □ [Суседка:] — Я трымаю пеўня ў засадзе, а ён ужо на продаж пайшоў — Дзе ж гэта ты схапіў яго, галубок? Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жаро́нцы ’каменьчыкі ў страўніку птушак’ (брасл., Нар. словатв., 134), жаронцы, жаронкі ’страўнік у птушак, пуп’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. пск. жаронки, смал., пск., калін. жерёнки, кастр. жерновки́, калуж. жёрны ’птушыны страўнік’. Значэнне ’каменьчыкі…’ можа мець другасны народна-этымалагічны характар. Першасны, відаць, пераносны (па функцыі ’перамолвання’ ежы) ад жаро́н (гл.). Цікава ў гэтым плане, што ў дыялектах вядома рус. жерновки́ ’каменьчыкі ў рака каля страўніка’, польск. żarna ’сківіца рака’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лягаш ’сабака, які выкарыстоўваецца пры паляванні на дзікіх птушак і звяроў’ (Інстр. I). Да лягавы 1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 32–33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieść się

незак.

1. несціся; імчацца;

2. разносіцца; распаўсюджвацца;

3. несціся (пра птушак);

kura się niesie — курыца нясецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wégziehen

*

1.

vt адця́гваць (фіранку); адкі́дваць (вуаль)

2.

vi (s)

1) ад’язджа́ць

2) адлята́ць (пра птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)