2) вы́гіб -у m., вы́гін -у m. (рэ́чкі, даро́гі); выпу́класьць f., скрыўле́ньне n.
a curvature of the spine — скрыўле́ньне пазвано́чніка
3) крывізна́f., крыва́я лі́нія
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
perpendicular
[,pɜ:rpənˈdɪkjələr]1.
adj.
1) які́ стаі́ць старчако́м, про́ста ўве́рх
2) Geom. прастаста́ўны, пэрпэндыкуля́рны
3) Perpendicular — гаты́цкі, по́зьнеанге́льскі (пра стыль у архітэкту́ры)
2.
n.
1) пэрпэндыкуля́рная лі́ніяабо́ пло́шча
2) пэрпэндыкуля́рная пазы́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВАЛУА́
(Valois),
дынастыя французскіх каралёў у 1328—1589, пабочная лініяКапетынгаў. Складалася з трох галін: прамой — Філіп VI [1328—50], Іаан II Добры [1350—64], Карл V Мудры [1364—80], Карл VI [1380—1422], Карл VII [1422—61], Людовік XI [1461—83], Карл VIII [1483—98]; Арлеанскай — Людовік XII [1498—1515, завяршыў тэр. аб’яднанне Францыі]; Ангулемскай — Францыск І [1515—47, паклаў пачатак абсалютызму ў краіне], Генрых II [ 1547—59], Францыск II [1559—60], Карл IX [1560—74], Генрых III [1574—89]. Апошнія тры каралі былі бяздзетныя. Валуа спынілі існаванне ў час Рэлігійных войнаў пасля забойства Генрыха III.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Мэта ’месца, прадмет, лінія ці іншы ўмоўны арыенцір, да якога трэба дабегчы, дакінуць (мяч) пры некаторых рухомых гульнях’, ’тое, да чаго імкнуцца’, ’пастаўленая задача’ (ТСБМ, Касп., Бес.; КЭС, лаг.; рэч., Д.-З. Пін.; гродз., Нар. словатв.; бялын., Янк. Мат.), ст.-бел.мета ’цэль’ (пач. XVI ст.) запазычана са ст.-польск.meta (і met), якія з лац.mēta ’цэль, канчатковы пункт’ (Брукнер, 330 і 680; Булыка, Лекс. запазыч., 65). Яшчэ раз у літаратурную бел. мову гэта слова ўвёў У. Дубоўка (гл. Каўрус, ЛіМ, 11.3.1988, с. 6). Параўн. мета1 і мета3.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
alignment, alinement
[əˈlaɪnmənt]
n.
1) уста́ўленьне ў про́стую лі́нію; выраўна́ньне n.
2) Milit.лі́нія стро́ю
3) злучэ́ньне для супо́льных мэ́таў; супо́льнасьць f.
a new European alignment — но́вая эўрапе́йская супо́льнасьць
4) Engin. гарызанта́льная прае́кцыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
та́ктыка
[гр. taktike (techne) = уменне строіць войска]
1) тэорыя і практыка падрыхтоўкі і вядзення бою (параўн.стратэгія 1);
2) перан. сукупнасць прыёмаў грамадскай і палітычнай барацьбы, спосабаў дасягнення мэты; лінія паводзін каго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
фарва́тэр
(гал. vaarwater, ад vaar = чысты + water = вада)
1) водны шлях для бяспечнага праходу суднаў, звычайна вызначаны сігнальнымі знакамі (бакенамі, вехамі, буямі);
2) перан. сфера якога-н. уплыву, асноўная лінія, кірунак дзейнасці, творчасці.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
intrigue
1.[ˈɪntri:g]
n.
1) та́йныя падко́пы, інтры́га f.
2) патае́мная любо́ўная су́вязь
3) сюжэ́тная лі́нія ў драматы́чным тво́ры
2.[ɪnˈtri:g]
v.i.
1) інтрыгава́ць, ве́сьці інтры́гі
2) мець патае́мную любо́ўную су́вязь
3.
v.t.
узбуджа́ць ціка́васьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
магістра́ль, ‑і, ж.
1. Галоўная чыгуначная, водная, паветраная і інш. лінія шляхоў зносін. Да канца XIX стагоддзя Масква становіцца буйнейшым у Расіі чыгуначныя вузлом, тут зыходзяцца дзесяць чыгуначных магістралей.«Беларусь».Злева, па шырокай магістралі .. у некалькі радоў ішлі машыны, праскаквалі матацыклісты, па абочынах цягнулася пяхота.Няхай.// Цэнтральная або шырокая вуліца горада з вялікім рухам. Праспект — найпрыгажэйшая магістраль беларускай сталіцы.В. Вольскі.
2. Галоўны кабель ці галоўная труба ў сістэме электрычнае тэлеграфнай, тэлефоннай, каналізацыйнай або водаправоднай сеткі.
[Фр. та magistral ад лац. magistralis — галоўны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)