stagníeren

vi эк. знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórhut

f -, -en вайск. аванга́ры́

die ~ bílden — знахо́дзіцца [быць] у аванга́рдзе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

высокашыротны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да высокіх шырот, знаходзіцца ў высокіх шыротах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыякальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да задыяка, знаходзіцца ў задыяку. Задыякальныя сузор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаведны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад аховай; недатыкальны. Запаведныя лугі. Запаведныя помнікі прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за ракой. У зарэчнай далечы сінее лес. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калязямны, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля Зямлі або вакол Зямлі. Калязямная арбіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карыстальнік, ‑а, м.

Той, у чыім карыстанні знаходзіцца якая‑н. маёмасць. Карыстальнік зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагернік, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца ў лагеры (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыльнік, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства гваздзіковых, у карэннях якой знаходзіцца сапанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)