Verbum

павыпа́рвацца, ‑аецца; зак.

Выпарыцца — пра ўсё, многае. Уся вада павыпарвалася. Бочкі добра павыпарваліся.

падве́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвесіць.

•••

Язык добра падвешаны гл. язык.

паўпісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее добра пісаць і чытаць; малапісьменны. Паўпісьменны чалавек.

перапрэ́ць, ‑эе; зак.

Сапрэць поўнасцю, цалкам; перагніць. Угнаенне добра перапрэла. Перапрэла леташняе лісце.

правэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Зрабіцца вэнджаным. Шынка добра правэндзілася.

2. Вэндзіцца некаторы час.

праква́сіцца, ‑квасіцца; зак.

Стаць квашаным, закіснуць да гатоўнасці (для ежы). Капуста добра праквасілася.

праква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што.

Зрабіць квашаным, даць добра ўкіснуць чаму‑н.

самазаспако́ены, ‑ая, ‑ае.

Які не клапоціцца аб справе, лічачы, што яна ідзе добра.

сінеку́ра, ‑ы, ж.

Кніжн. Пасада, якая добра аплачваецца і не патрабуе асаблівых турбот.

[Ад лац. sine cura — без клопату.]

упра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Добра прагрэць на агні; спражыць. Упражыць гарох.