Verbum

по́сах, -а, мн. -і, -аў, м.

Доўгі кій, на які апіраюцца пры хадзьбе; таксама жазло ў вышэйшых свяшчэннаслужыцеляў.

правамо́цны, -ая, -ае (кніжн.).

Які мае законныя правы, паўнамоцтвы.

П. сход.

|| наз. правамо́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

прадме́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

Пасёлак, які размешчаны непадалёку ад горада, але не ўваходзіць у яго межы.

празме́рны, -ая, -ае.

Занадта вялікі, які перавышае ўсякую меру.

Празмерная цікаўнасць.

Празмерна (прысл.) гаваркая.

|| наз. празме́рнасць, -і, ж.

пракі́даць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Правесці які-н. час, кідаючы што-н.

Паўдня пракідаў пясок на будоўлі.

прашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Правесці які-н. час у пошуках.

Цэлую гадзіну прашукаў кнігу.

прыганя́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Памешчыцкі слуга, які наглядаў за працай сялян у час прыгону; цівун (уст.).

прыёмшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго-н.

|| ж. прыёмшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

прэпара́тар, -а, мн. -ы, -аў м. (спец.).

Спецыяліст, які вырабляе прэпараты (у 1 знач.).

|| прым. прэпара́тарскі, -ая, -ае.

радыка́льны, -ая, -ае.

Які прытрымліваецца крайніх поглядаў; найбольш дзейсны, рашучы.

Радыкальная партыя.

Радыкальныя меры.

|| наз. радыка́льнасць, -і, ж.