пераманта́ж, ‑у, м.

Спец. Паўторны, новы мантаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перкаля́тар, ‑а, м.

Спец. Апарат для вышчалочвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыёст, ‑а, М ‑сце, м.

Спец. Надкосніца.

[Ад грэч. perí — вакол і ostéon — косць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плакіро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Спец. Жан. да плакіроўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі, выкл.

Спец. Каманда страляць (ад «палі!»).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсо́ўшчыца, ‑ы, ж.

Спец. Жан. да плюсоўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полімерыза́тар, ‑а, м.

Спец. Рэактар для полімерызацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полімерыза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Працэс утварэння палімераў.

[Ад грэч. polymerēs — разнастайны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліхраматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Уласцівы паліхроміі; шматколерны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́ршчыца, ‑ы, ж.

Спец. Жан. да прабіршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)