Verbum

жава́ла, -а, мн. -ы, жава́л і -аў, н. (спец.).

Верхнія пярэднія сківіцы ў ротавым апараце ракападобных і насякомых.

вальцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж. (разм., спец.).

1. гл. вальцаваць.

2. Машына, якой вальцуюць.

во́кісел, -слу, мн. -слы, -слаў, м. (спец.).

Рэчыва, якое ўяўляе сабой злучэнне хімічнага элемента з кіслародам.

Прыродныя вокіслы.

вы́пат, -у, М -паце, м. (спец.).

Збіранне вадкасці з крывяносных сасудаў у якой-н. поласці цела пры запаленні.

вяне́чны, -ая, -ае.

1. гл. вянец.

2. Які мае адносіны да сардэчных сасудаў (спец.).

Вянечнае шво.

Вянечныя артэрыі.

вяно́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

1. гл. вянок.

2. Частка кветкі, якая складаецца з пялёсткаў; венчык (спец.).

лака́цыя, -і, ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Гукавая л.

Аптычная л.

|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.

ляжнё́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -нёвак, ж. (спец.).

Дарога з насланага бярвення.

|| прым. ляжнёвачны, -ая, -ае.

марке́тынг, -у, м. (спец.).

Сістэма арганізацыі гаспадарчай дзейнасці, заснаваная на вывучэнні рыначнага попыту, магчымасцей збыту прадукцыі, рэалізацыі паслуг.

мікро́метр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Інструмент для вымярэння вельмі малых лінейных памераў.

|| прым. мікраметры́чны, -ая, -ае.