дэкласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак.

Тое, што і дэкласавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмараліза́тар, ‑а, м.

Разм. Той (тое), што дэмаралізуе каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жма́кі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Тое, што і жамерыны. Канапляныя жмакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жму́так, ‑тка, м.

Невялікі жмут; тое, што і жмут. Жмутак травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідыяты́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ідыёцкі. Ідыятычная ўсмешка. Ідыятычны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імбе́рац, ‑рцу, м.

Разм. Тое, што і імбір (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інструкта́ж, ‑у, м.

Тое, што і інструктаванне. Даць інструктаж. Атрымаць інструктаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кааператы́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Тое, што і кааператар (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каблу́к, ‑а, м.

Тое, што і абцас. Стук каблукоў. Падбіць каблукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калібраме́р, ‑а, м.

Спец. Тое, што і калібр (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)