Verbum

папрастрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прастрэліць што-н. у многіх месцах, прастрэліць усё, многае.

папрасту́джвацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Прастудзіцца — пра ўсіх, многіх.

папрасту́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Прастудзіць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. дзяцей.

П. вушы.

папра́сці, -раду́, -радзе́ш, -радзе́; -радзём, -радзяце́, -раду́ць; -ра́ў, -ра́ла; -радзі́; зак.

1. што. Спрасці ўсё, многае.

П. увесь лён.

2. чаго і без дап. Прасці некаторы час.

П. дзве гадзіны.

папрасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Прасячы ўсё, многае.

П. палонкі.

2. Пралажыць высечкай многа чаго-н.

П. праходы ў лесе.

папрато́птваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Пратаптаць усё, многае, у многіх месцах.

П. сцежкі.

папра́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ра́вак, ж.

1. гл. паправіцца, паправіць.

2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

П. да плана.

Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прым. папра́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

П. каэфіцыент.

папраўля́цца гл. паправіцца.

папраўля́ць гл. паправіць.

папра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можна паправіць, выправіць.

Гэта памылка папраўная.