Verbum

пагато́ў, прысл.

Тым больш.

Калі ты гэтага не здолеў зрабіць, то ён і п. не зробіць.

пагаша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (афіц.).

Тое, што і гасіць (у 4 знач.).

П. аблігацыю.

П. запазычанасць.

|| наз. пагашэ́нне, -я, н.

Аплата ў лік пагашэння доўгу.

пагі́бель¹, -і, ж.

Смерць, гібель.

Асудзіць на п.

пагі́бель², -і, ж.

У выразах: у тры пагібелі гнуцца (сагнуцца) (разм.) —

1) вельмі нізка згінацца (сагнуцца);

2) перан. празмерна ўгоднічаць перад кім-н.; гнуць у тры пагібелі каго (што) — вельмі жорстка ўціскаць, прыгнятаць.

пагі́бельны, -ая, -ае.

Тое, што і гібельны.

П. ўраган.

пагіна́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Нумарацыя старонак кнігі, рукапісу.

пагі́нуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -гіне; -гінем, -гінеце, -гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

За зіму многа парасят пагінула.

пагла́дзіць гл. гладзіць.

паглыбе́ць гл. глыбець.

паглы́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зрабіцца больш глыбокім (у 1 і 4 знач.).

Каляіны паглыбіліся.

Супярэчнасці паглыбіліся.

2. у што. Прасунуцца, прабрацца ўглыб чаго-н.

П. ў цясніну.

3. перан., у што. Засяродзіцца на чым-н., у думках увайсці ў што-н.

П. ў вывучэнне літаратуры.

П. ў думкі.

|| незак. паглыбля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. паглыбле́нне, -я, н.