Verbum

палюля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Правесці які-н. час, люляючы, калышучы.

П. дзіця.

памаёмасны, -ая, -ае (афіц.).

Які бярэцца з маёмасці.

П. падатак (на рухомую і нерухомую маёмасць).

папо́віч, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.

парадко́вы, -ая, -ае.

Які робіцца, выконваецца па радках, за кожны радок.

П. падлік.

Парадковая аплата.

брушны́, -а́я, -о́е.

Які адносіцца да поласці жывата.

Брушныя плаўнікі.

○

Брушны тыф — вострая інфекцыйная хвароба.

бязбо́льны, -ая, -ае.

Які не выклікае болю, фізічных пакут.

Б. укол.

|| наз. бязбо́льнасць, -і, ж.

бязво́бразны, -ая, -ае.

Які не вызначаецца наяўнасцю паэтычных вобразаў.

Бязвобразнае мысленне.

|| наз. бязво́бразнасць, -і, ж.

бязво́льны, -ая, -ае.

Які не мае сілы волі, слабахарактарны.

Б. характар.

|| наз. бязво́льнасць, -і, ж.

бяздо́льны, -ая, -ае.

Які не мае шчаслівай долі, няшчасны.

Б. люд.

|| наз. бяздо́льнасць, -і, ж.

бяздо́нны, -ая, -ае.

Які не мае дна, вельмі глыбокі.

Бяздоннае возера.

|| наз. бяздо́ннасць, -і, ж.