нягрэ́блівы, -ая, -ае.

Просты, без прэтэнзій, які задавальняецца самым малым.

Н. густ.

Н. чалавек.

|| наз. нягрэ́блівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нязда́тны, -ая, -ае.

Які не мае адпаведнай здольнасці да чаго-н.

Н. да музыкі.

|| наз. нязда́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падве́ржаны, -ая, -ае.

Які падвяргаецца якому-н. уздзеянню, схільны да чаго-н.

П. хваробам.

|| наз. падве́ржанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падзённы, -ая, -ае.

Які адносіцца да падліку або разліку па днях.

Падзённая плата.

П. заробак.

Працаваць падзённа (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазачарго́вы, -ая, -ае.

Які робіцца, праводзіцца па-за чаргой ці звыш чаргі.

П. сход.

|| наз. пазачарго́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рабочы, які фарбуе будынкі, памяшканні, парканы і пад.

|| прым. маля́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ма́рмур, -у, м.

Цвёрды камень крышталічнай пароды, які ўжыв. для скульптурных і архітэктурных работ.

|| прым. мармуро́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

марцо́вы,

У выразах: марцовы кавалер (разм., жарт.) — стары валацуга, які любіць заляцацца да жанчын; кот марцовы — распуснік, блуднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ма́ршавы, -ая, -ае.

1. гл. марш¹.

2. Які адпраўляецца для папаўнення дзеючай арміі з запасных войск.

Маршавая рота.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

масці́ты, -ая, -ае.

Які заслужыў сваёй шматгадовай плённай дзейнасцю павагу і прызнанне.

М. вучоны.

|| наз. масці́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)