Verbum

айкані́міка, -і, ж. (спец.).

Раздзел тапанімікі, які вывучае айконімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. айканімі́чны, -ая, -ае.

акіслі́ць, акіслю, акісліш, акісліць; акіслены; зак., што (спец.).

Выклікаць акісленне.

|| незак. акісля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| прым. акісля́льны, -ая, -ае.

алгары́тм, -у, м. (спец.).

Сукупнасць паслядоўных дзеянняў, правіл для рашэння пэўнай задачы.

А. здабывання кораня.

|| прым. алгарытмі́чны, -ая, -ае.

амбразу́ра, -ы, ж.

1. Адтуліна ў абарончым збудаванні; байніца.

2. Аконны або дзвярны праём (спец.).

|| прым. амбразу́рны, -ая, -ае.

амо́рфны, -ая, -ае.

1. Які не мае крышталічнай будовы (спец.).

2. перан. Бясформенны, расплывісты (кніжн.).

|| наз. амо́рфнасць, -і, ж.

ано́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Электрод з дадатным зарадам; проціл. катод.

|| прым. ано́дны, -ая, -ае.

абсцэ́с, -у, м. (спец.).

Запаленне тканак якога-н. органа з нагнаеннем; гнойны нарыў.

А. лёгкіх.

|| прым. абсцэ́сны, -ая, -ае.

касмаго́нія, -і, ж. (спец.).

Вучэнне аб паходжанні касмічных цел і іх сістэм.

К.

Сонечнай сістэмы.

|| прым. касмагані́чны, -ая, -ае.

кінгсто́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Клапан, што закрывае адтуліну ў падводнай частцы судна.

|| прым. кінгсто́нны, -ая, -ае.

лагарыфмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак. (спец.).

Знайсці (знаходзіць) лагарыфм дадзенага ліку.

|| наз. лагарыфмава́нне, -я, н.