◎ Пува́к ’павук’ (латг., Сл. ПЗБ). Дэфармаванае павук (гл.), магчыма, пад уплывам лат. puve ’гніль’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пэ́мкнуць экспр. ’пекануць, ляснуць’ (ельск., Мат. Гом.). Імітатыўны дзеяслоў (параўн. пэнснуць, пэрнуць і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піску́ння ’піскуха’ (Юрч. Вытв.). Да піск (гл.). Суф. ‑уння пад уплывам рус. мовы (-унья).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сучаі́м’е, сухаі́мʼе ’павялічаныя залозы пад пахай’ (люб., шчуч., Сл. ПЗБ). Гл. сучча вымя ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талялёхаць ’калыхаць’ (Мат. Гом.). Імітатыў на базе гукапераймання, параўн. талалюкаць (гл.), танянёх і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́йма ’тайна, употай’ (Нас., Стан.). Ад таіць (гл.) па тыпу лежма, торчма і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трабя́нка ’каўбаса з унутранасцей’ (ПСл). Скарочанае з вантрабянка (гл.) пад уплывам лексемы трыбух, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэ́нькаць ‘брынкаць, кранаць струны’ (ТСБМ). Пад уплывам рус. тренькать ‘тс’, звычайна трымкаць, трынкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упусти́ть сов.

1. упусці́ць, вы́пусціць, мног. павыпуска́ць;

упусти́ть коне́ц верёвки упусці́ць (вы́пусціць) кане́ц вяро́ўкі;

упусти́ть ло́шадь упусці́ць каня́;

2. (пропустить) прапусці́ць;

упусти́ть удо́бный моме́нт прапусці́ць зру́чны мо́мант;

упусти́ть возмо́жность прапусці́ць магчы́масць;

◊

упусти́ть из ви́да вы́пусціць з-пад ува́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)