дре́вний

1. старажы́тны; (старинный) старада́ўні;

дре́вний мир старажы́тны свет;

дре́вняя исто́рия старажы́тная гісто́рыя;

дре́вний обы́чай старада́ўні (старажы́тны) звы́чай;

2. (очень старый) ве́льмі стары́;

дре́вний стари́к ве́льмі стары́ чалаве́к;

дре́вняя стару́ха ве́льмі стара́я жанчы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

я́ркий

1. я́ркі; (о пламени — ещё) зы́ркі;

я́ркий свет я́ркае святло́;

я́ркие кра́ски я́ркія фа́рбы;

я́ркое пла́мя я́ркае (зы́ркае) по́лымя;

2. перен. я́ркі, яскра́вы;

я́ркий тала́нт я́ркі та́лент;

я́ркий приме́р я́ркі (яскра́вы) пры́клад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перавярну́ць

1. гл пераварочваць;

2. (шукаючы што-н) durchwühlen vt;

3. разм (змяніць сэнс) entstéllen vt, verdréhen vt, verúnstalten; verfälschen vt (наўмысна);

◊ перавярну́ць усё дагары́ нага́мі das Únterste zuóberst kéhren, álles auf den Kopf stéllen;

перавярну́ць уве́сь свет die Welt aus den Ángeln hében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аб’е́здзіць

1. beréisen vt;

аб’е́здзіць уве́сь свет die gánze Welt beréisen;

аб’е́здзіць уве́сь го́рад die gánze Stadt ábfahren*;

аб’е́здзіць усі́х сваяко́ў álle Verwándten áufsuchen;

2. (каня) éinfahren* vt, beréiten* vt; гл абкатаць

2.аб’е́здчык м

1. (работнік лясніцтва) (beríttener) Fórstwächter;

2. (коней) Beréiter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Errat homo vere, qui credat cuique placere

Глыбока памыляецца той чалавек, які хоча падабацца ўсім.

Глубоко ошибается тот человек, который стремится нравиться всем.

бел. Усім не ўласціш. Яшчэ гэткі не спаткаўся, каб усім ён спадабаўся. Чалавек не сонца ‒ усіх не сагрэе. І сонца ўсім не ўладзіць.

рус. На весь свет не угодишь. На весь свет и солнышку не угреть. На всех не угодишь. Всем мил не будешь. На весь мир мягко не постелешь. На весь мир пирога не испечёшь. На всех и Бог не угодит. Разорвись хоть надвое ‒ скажут: а что не на четверо?

фр. On ne peut à tous complaire (Нельзя нравиться всем).

англ. He who pleased everybody died before he was born (Кто нравился всем, умер не родившись).

нем. Allen Leuten recht getan, ist eine Kunst, die niemand kann (Угодить всем людям искусство, которым никто не владеет). Nach jedermans Genügen kann sich kein Teufel fügen (Удовлетворить каждого не может ни один чёрт).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

блі́зкі

1. (в пространстве) бли́зкий, бли́жний, близлежа́щий;

б. двор — бли́зкий (бли́жний, близлежа́щий) двор;

з ~кай дыста́нцыі — воен., спорт. с бли́жней диста́нции;

2. (во времени) бли́зкий;

пе́ршыя сняжы́нкі — вестуны́ ~кай зімы́ — пе́рвые снежи́нки — ве́стники бли́зкой зимы́;

3. (хорошо знакомый, связанный дружбой, любовью) бли́зкий;

б. тава́рыш — бли́зкий това́рищ;

~кія адно́сіны — бли́зкие отноше́ния;

4. перен. (сходный) бли́зкий, ро́дственный;

~кая — тэ́ма бли́зкая (ро́дственная) те́ма;

5. перен. (да каго, чаго і каму, чаму) бли́зкий (к кому, чему и кому, чему);

журналі́ст, б. да ўра́давых ко́лаў — журнали́ст, бли́зкий к прави́тельственным круга́м;

б. майму́ сэ́рцу — бли́зкий моему́ се́рдцу;

6. в знач. сущ. бли́зкий;

прывіта́нне ро́дным і блі́зкім — приве́т родны́м и бли́зким;

7. в знач. сказ. переводится чаще всего краткой формой прилагательного;

ён мне б. — он мне бли́зок;

◊ не б. свет — не бли́зкий свет;

за б. свет — за бли́зкий свет;

быць у блі́зкіх адно́сінах — (з кім) быть в бли́зких отноше́ниях (с кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змякчы́ць сов., в разн. знач. смягчи́ть;

з. ску́ру — смягчи́ть ко́жу;

з. боль — смягчи́ть боль;

з. святло́ — смягчи́ть свет;

з. прыгаво́р суда́ — смягчи́ть пригово́р суда́;

з. уда́р — смягчи́ть уда́р;

з. зы́чны гук — смягчи́ть согла́сный звук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

sélig

a

1) шчаслі́вы, ра́дасны

~e Stúnden — шчаслі́выя гадзі́ны

2) паме́рлы, які́ адышо́ў у ле́пшы свет

ihr ~er Váter — ваш нябо́жчык ба́цька

~ spréchen* — рэл. далучы́ць да тро́на пра́веднікаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бе́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае колер снегу, малака; проціл. чорны. Пад высокімі белымі хмаркамі кружыліся буслы. Брыль. Стаіць мой сад пад белым цветам. Цётка. А па вогнішчы імчыцца Белы конь. Чарот. / у знач. наз. бе́лае, ‑ага, н. Дзяўчынка ў белым. □ Вішні ў белае беляцца І распускаюцца слівы. Калачынскі. [Старыя людзі] расказвалі, як адна рэч ператваралася часамі ў другую, белае рабілася чорным. Колас. // З моцна пасівелымі валасамі. Даглядаў пчол цэлы дзень Той, каго любяць дзеці, — Такі белы, белы дзед. Куляшоў. // Збляднелы. Не заплецены косы, Стан танклявай травінкі, Спахмурнелыя вочы, Белы твар, — ні крывіцкі. Броўка. [Ксёндз] увесь дрыжаў і быў белы, як палатно. Чарнышэвіч. // Дагледжаны, чысты, чыста памыты. Агранома хваляць не за белыя рукі. Прыказка. Тады сіраце нядзеля, як кашуля бела. Прыказка. // Які мае светлы колер. Белы хлеб. Белы пясок.

2. Светлы, ясны. Ды хіба ў памяці сатрэцца Той белы ранак, і сяло. Гілевіч. У акно пазірае белая месячная ноч. Мележ.

3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўжываецца ў значэнні: контррэвалюцыйны, варожы Савецкай уладзе; проціл. чырвоны. Белая армія. Белая гвардыя. Белы тэрор. Белая банда. Белыя генералы. / у знач. наз. бе́лыя, ‑ых; адз. бе́лы, ‑ага, м. І ўсё ж цікавей было слухаць, як білі Чырвоныя коннікі полчышчы белых. Панчанка.

4. у знач. наз. бе́лыя, ‑ых. Светлыя фігуры ў шахматах і шашках. Ход белых. Белыя пачынаюць і робяць нічыю.

5. Які мае белы колер скуры (пра расу). Да яго, чорнага хлопчыка, ніколі не адносіліся так сардэчна белыя людзі. Бяганская. / у знач. наз. бе́лыя, ‑ых; адз. бе́лы, ‑ага, м. Прыйшлі белыя, заваявалі гэту зямлю, зрабілі неграў рабамі. Шамякін.

6. Як састаўная частка некаторых заалагічных, батанічных, хімічных і інш. назваў. Белы мядзведзь. Белы лебедзь. Белая акацыя. Белы грыб. Белая гліна.

•••

Белае мяса гл. мяса.

Белая гарачка гл. гарачка.

Белая пляма гл. пляма.

Белая раса гл. раса.

Белы білет гл. білет.

Белы верш гл. верш.

Белы вугаль гл. вугаль.

Белы свет гл. свет.

Белыя ночы гл. ноч.

Белая косць (костка) гл. косць.

Белым днём гл. дзень.

Зрабіць белае чорным гл. зрабіць.

Казка пра белага бычка гл. казка.

Пайсці (падацца) у белы свет гл. пайсці.

Пусціць па белым свеце гл. пусціць.

Свету белага не бачыць гл. бачыць.

Свету белага не відаць гл. відаць.

Сярод белага дня гл. дзень.

У белы свет як у капейку гл. свет.

Чорным па беламу напісана гл. напісаны.

Шыта белымі віткамі гл. шыты.

Як дзень белы гл. дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyjść

зак.

1. выйсці; пайсці;

2. выпасці; вылезці (пра валасы);

wyjść z druku — выйсці з друку;

wyjść za mąż — выйсці замуж;

wyjść na jaw — выявіцца, выйсці на свет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)