паве́даміць (каму; без доп.) сов.

1. извести́ть (кого), уве́домить (кого); сообщи́ть; оповести́ть (кого);

п. дзе́ду аб прые́здзе — извести́ть де́да (сообщи́ть де́ду) о прие́зде;

п. па ра́дыё — сообщи́ть по ра́дио;

2. (дать какие-л. сведения) осве́домить (кого), сообщи́ть;

п. мілі́цыі — осве́домить мили́цию, сообщи́ть мили́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reproduce

[,ri:prəˈdu:s]

v.t.

1) перадава́ць

A radio reproduces sounds — Ра́дыё перадае́ гу́кі

2) рабі́ць рэпраду́кцыю (карці́ны)

3) пладзі́ць; размнажа́цца

Many plants reproduce by seeds — Шмат які́я расьлі́ны размнажа́юцца праз насе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

static

[ˈstætɪk]

1.

adj.

1) нерухо́мы

2) статы́чны

static pressure — статы́чны ціск

3) стацыяна́рны (і пра электры́чнае по́ле); ста́лы, нязьме́нны

2.

n.

1) атмасфэ́рная электры́чнасьць

2) атмасфэ́рныя перашко́ды ра́дыё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beam2 [bi:m] v.

1. (at) свяці́ць, ззяць; усміха́цца прамяні́стай усме́шкай;

Тhe morning sun beamed down on us. Зранку сонца ласкава нам усміхнулася.

2. накіро́ўваць (пра радыё);

beam a programme at some country ве́сці накірава́ную перада́чу на яку́ю-н. краі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

repeat1 [rɪˈpi:t] n.

1. паўтарэ́нне ра́дыё- або́ тэлепрагра́мы;

There will be a repeat of this film on Friday. Гэты фільм будуць зноў паказваць у пятніцу.

2. паўтарэ́нне;

a repeat order паўто́рны зака́з

3. mus. паўтарэ́нне асо́бных раздзе́лаў п’е́сы; рэпры́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слу́шать несов., в разн. знач. слу́хаць;

слу́шать ра́дио слу́хаць ра́дыё;

слу́шать конце́рт слу́хаць канцэ́рт;

слу́шать де́ло в суде́ слу́хаць спра́ву ў судзе́;

слу́шать курс вы́сшей матема́тики слу́хаць курс вышэ́йшай матэма́тыкі;

он во всём слу́шал отца́ ён ва ўсім слу́хаў ба́цьку;

слу́шать певи́цу слу́хаць спява́чку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. каго-што. Успрыняць слыхам. Праслухаць оперу. Праслухаць прамову. Праслухаць лектара.

2. што. Прайсці курс якой‑н. навукі, слухаючы лекцыі. Праслухаць курс батанікі. Праслухаць курс літаратуры.

3. каго-што. Абследаваць, вызначыць на слых стан якога‑н. унутранага органа. Праслухаць лёгкія. Праслухаць хворага.

4. што. Не пачуць, прапусціць. Прыліп на месцы і Паўлюк, нават пабаяўся павярнуцца, каб раптам не праслухаць галоўнага. Шамякін.

5. Выведаць што‑н. Праслухаць аб прыездзе артыстаў.

6. што і без дап. Слухаць некаторы час. Праслухаць дзве гадзіны радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перада́ча, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. перадаваць — перадаць (у 1–8 знач.).

2. Тое, што перадаецца па радыё, тэлебачанню. Музычная перадача. □ — Таварышы радыёслухачы! Пачынаем нашу навагоднюю перадачу. Якімовіч.

3. Прадукты харчавання, рэчы, якія перадаюцца каму‑н. (у турму, бальніцу і пад.). Пакуль ішло следства, Анэта пасылала Марціну перадачы: харчаванне, тытунь, бялізну. Чарнышэвіч. Калісьці ў аддзяленні выпіскі яна прымала наведвальнікаў, збірала, адносіла ў палату перадачы. Грамовіч.

4. Спец. Механізм, які перадае рух ад адной часткі машыны, прыстасавання да другой. Шарнірная перадача. Ланцуговая перадача.

•••

Каробка перадач гл. каробка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́дыя, ‑і, ж.

1. Майстэрня мастака або скульптара.

2. Школа для падрыхтоўкі мастакоў, скульптараў, артыстаў, дзе вучэбныя заняткі спалучаюцца з творчай практыкай. Студыя выяўленчага мастацтва. Оперная студыя. □ [Пісьмы Саковіча] памаглі мне прайсці ўвесь нялёгкі шлях вучобы ў студыі і закончыць яе на выдатна. Рамановіч. // Творчы калектыў артыстаў, мастакоў пэўнага мастацкага напрамку.

3. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, з якога вядуцца радыё- і тэлеперадачы або ў якім праводзяцца здымкі кінафільмаў. Студыя дакументальных фільмаў. □ У цэнтры так званай малой студыі, дзе размешчана розная апаратура, ёсць невялікая пляцоўка, адкуль выступаюць дыктары. «Маладосць».

[Іт. studio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БІМЕТА́Л

[ад бі... + метал(ы)],

матэрыял з двух трывала злучаных слаёў розных металаў ці сплаваў. Найб. пашыраны біметал са сталі з меддзю, нікелем, іх сплавамі і алюмініем. Вырабляюць адначасовай пракаткай ці прасаваннем двух металаў, заліўкай легкаплаўкага металу па тугаплаўкім ці апусканнем вырабу з тугаплаўкага металу ў расплаў лёгкага, гальванічным спосабам, наплаўкай метадам эл. ці плазмавага нагрэву, зваркай выбухам. Выкарыстоўваюць для павелічэння трываласці, гарачаўстойлівасці канструкцый, зніжэння іх масы, як спец. матэрыялы ў машынабудаванні, электра-, радыё- і цеплатэхніцы.

т. 3, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)