паэ́ма, ‑ы, ж.

1. Вялікі вершаваны твор з апавядальным або лірычным сюжэтам. Лірычная паэма. □ У першапачатковы варыянт паэмы «Сцяг брыгады» была ўключана невялікая песня-легенда пра музыку-цымбаліста. Гіст. бел. сав. літ.

2. перан. Пра што‑н. прыгожае, велічнае, незвычайнае. Нашы дні — паэмы-былі, Сказ нідзе нячуты. Колас. Сама ты, радзіма, жывая паэма. Глебка.

3. Музычны твор свабоднай формы з лірычным зместам. У канцэртах аркестра гучалі ўсе сімфоніі Чайкоўскага, яго ўверцюры, паэмы. «Беларусь».

[Грэч. póiēma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць трапнага. Трапнасць удару. Трапнасць стральбы. Трапнасць слова. □ Букрэй з ціхаю ўсмешкаю маўчаў і слухаў, паварочваючы свой буйны твар з жорсткімі калючымі вусамі то да аднаго, то да другога ў залежнасці ад характару або ступені трапнасці тых ці іншых жартаў. Колас. У апавяданні «Андрэй Лятун» дыялогі займаюць даволі значнае месца і вызначаюцца сцісласцю і трапнасцю, а часамі, як у камічнай спрэчцы чыгуначнікаў, многагалоссем. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аалі́ты

(ад аа- + -літ)

мінеральныя ўтварэнні з кальцыту, даламіту, вокіслаў жалеза, марганцу ў выглядзе дробных акруглых зярнят канцэнтрычнай або радыяльна-прамяністай будовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

брыталі́т

(ад гр. brithys = цяжкі + -літ)

мінерал класа сілікатаў, афарбаваны нераўнамерна, часта занальна, ад блакітна-шэрага да чырвона-бурага колеру, бывае жоўты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

буч

(літ. bùčias)

рыбалоўная снасць, сплеценая з лазовых дубцоў або з драніцы ў выглядзе вузкага круглага каша з лейкападобным уваходам; верша, нерат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галалі́т

(ад гр. gala = малако + -літ)

пластмаса з сумесі казеіну, мачавіны і пластыфікатару, апрацаванай фармалінам; выкарыстоўваецца для вырабу гузікаў, грабянёў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

статалі́ты

(ад гр. statos = які стаіць + -літ)

1) тое, што і аталіты;

2) дробныя рухомыя крухмальныя зярняты ў клетках растучых частак раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

успамі́н м., успамі́нак м. рэдк.

1. Er¦ínnerung f -, -en, Rücker¦innerung f;

2. мн.:

успамі́ны літ. Lébenser¦innerungen pl, Memoiren [mem´wɑ:ren] pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рама́н м.

1. літ. Román m -s, -e;

2. разм. (любоўныя стасункі) Verhältnis n -es, -e, Líebesgeschichte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

быль ж.

1. (тое, што сапраўды было) Vergángenes (sub) n;

2. літ. (апавяданне) éine wáhre Geschíchte, ein wáhrer Vórfall

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)