яго́ны прыналежны займ, ужываецца толькі адносна адушаўлёных асобаў sein (перад наз); der [die, das] séine, der [die, das] séinige (без наз);
гэ́та яго́ная кні́га das ist sein Buch;
да́йце мне маю́ кні́гу, я вам дам яго́ную gében Sie mir mein Buch, ich gebe Íhnen sein(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прашуме́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак.
1. Шумець некаторы час. Прашумеў вецярок Па кустах лазняку — І іскрыцца-гарыць залатая рака. Журба. Прашумелі пад лёгкім парывам ветру вершаліны дрэў. Курто.
2. перан. Разм. Зрабіцца вядомым, звярнуць на сябе ўвагу. Кніга прашумела далёка га межамі рэспублікі.
3. Прайсці, праехаць, праляцець з шумам. Далёкім гулам прашуміць экспрэс, І рэха ў лёгкіх хвалях аддаецца. Гаўрусёў. Ачысцілася ад снегу зямля, прашумелі ручаі і рэкі ды ізноў увайшлі ў свае берагі. Колас. // перан. Бурна, непрыкметна прайсці, праляцець, мінуць. Прайшла маладосць вадаспадам гарачым, Гады прашумелі нястрымным абвалам. Панчанка. Стала дзіўна, што гады так шпарка Прашумелі, бы ўвосень лісты. Жылка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сні́цца, снюся, снішся, сніцца; незак.
Бачыцца ў сне, мроіцца. Пачало цягнуць да мора, снілася яно па начах. Кулакоўскі. [Максім:] — Кароў, кароў! Табе, Кацярына Васільеўна, толькі каровы і сняцца. Шамякін. Ці харошыя сняцца сны, Ці чуваць табе шум лясны? Бураўкін. / у безас. ужыв. Вярзецца — ні то сніцца, ні то думаецца Агею пра тое страшнае, што здарылася з ім у асеннюю раніцу, калі ўсе Мядзеедзічы ўзбуджаны былі пакражаю чацвярых коней. Крапіва.
•••
І (у сне) не снілася — пра тое, чаго нельга было ўявіць, прадбачыць. Вось.. [Аленка] што зробіць: яна возьме сваю кнігу, а такая кніга.. [Сцёпку] і не снілася, і пойдзе сабе пад магазін чытаць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
том, ‑а; мн. тамы, ‑оў; м.
Частка якога‑н. збору твораў, што складае асобную кніжку, а таксама асобная кніжка якога‑н. выдання. Раман у трох тамах. Том энцыклапедыі. □ Паўспіраўшыся локцямі на маленькі столік, штосьці як бы разглядалі на ім чатыры дзяўчыны .. Антон Несцяровіч пайшоў проста к сталу і ўбачыў там разгорнуты том Маркса. Чорны. // Асобная кніжка ў якім‑н. зборы кніг, бібліятэчным фондзе. У калекцыі прадстаўлена каля 1000 тамоў, выдадзеных пачынаючы з X да першай чвэрці XVIII стагоддзя. «Звязда». // Кніга (звычайна тоўстая). Падвярнуўся мне на пазіцыі Абшарпаны старэнькі том Пра іспанскую інквізіцыю, Пра мадрыдскі таемны дом. Панчанка.
[Грэч. tomos — аддзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
particular2 [pəˈtɪkjələ] adj.
1. асо́бы, асаблі́вы;
with particular interest з асаблі́вай ціка́ўнасцю
2. асо́бны, асо́бы;
in this particular case у да́дзеным вы́падку;
I need this par ticular book. Мне патрэбна менавіта гэтая кніга.
3. (about/over) перабо́рлівы, патрабава́льны;
He’s very particular about his food. Ён вельмі пераборлівы ў ядзе.
♦
in particular у прыва́тнасці, асаблі́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
síeben
I
vt
1) прасе́йваць
2) перан. прасе́йваць, фільтрава́ць, право́дзіць [рабі́ць] чы́стку
II
num сем, сямёра
◊ in ~ Spráchen schwéigen* — ≅ як вады́ ў рот набра́ць; маўча́ць як ры́ба
das Buch mit ~ Síegeln — кні́га за сям’ю́ пяча́ткамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
чыта́нне ср.
1. в разн. знач. чте́ние;
ч. ўго́лас — чте́ние вслух;
маста́цкае ч. — худо́жественное чте́ние;
ч. ле́кцый — чте́ние ле́кций;
кні́га для чыта́ння — кни́га для чте́ния;
Купа́лаўскія ~нні — Купа́ловские чте́ния;
2. (вид репетиции) чи́тка ж.;
ч. ро́лей — чи́тка роле́й;
калекты́ўнае ч. — коллекти́вная чи́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
conclude
[kənˈklu:d]
v.
1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)
2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву
3) пастанаўля́ць, выраша́ць
I concluded not to go — Я пастана́віў ня йсьці
4) канча́цца, зако́нчвацца
The book concluded happily — Кні́га зако́нчылася шчасьлі́ва
to conclude — такі́м чы́нам (у канцы́ прамо́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
issue2 [ˈɪʃu:, ˈɪsju:] v.
1. абвяшча́ць;
He issued a solemn warning. Ён зрабіў сур’ёзнае папярэджанне.
2. выпуска́ць; выдава́ць;
issue passports/visas выдава́ць пашпарты́/ві́зы;
a book issued last year кні́га, вы́дадзеная ў міну́лым го́дзе
3. (from) выцяка́ць; выхо́дзіць;
Smoke issued from the chimney. З коміна ішоў дым;
Blood was issuing from his wounds. З яго ран сачылася кроў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
принадлежа́ть несов.
1. (кому, чему) нале́жаць;
кни́га принадлежи́т библиоте́ке кні́га нале́жыць бібліятэ́цы;
ему́ принадлежи́т заслу́га ва́жного откры́тия яму́ нале́жыць заслу́га ва́жнага адкрыцця́;
принадлежа́ть исто́рии нале́жаць гісто́рыі;
2. (к чему) нале́жаць, прынале́жаць;
он принадлежи́т к гру́ппе выдаю́щихся де́ятелей ён нале́жыць (прынале́жыць) да гру́пы выда́тных дзе́ячаў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)