ко́ўкі, ‑ая, ‑ае.
Які добра куецца, паддаецца каванню. Коўкае жалеза. Коўкі чыгун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накрухма́ліцца, ‑ліцца; зак.
Насыціцца (у 2 знач.) крухмальным растворам. Фіранкі добра накрухмаліліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АРЫЕНЦІ́Р,
1) добра бачны на мясцовасці нерухомы прадмет або элемент рэльефу, па якім можна арыентавацца на мясцовасці.
2) У пераносным значэнні — кірунак дзейнасці, мэта, устаноўка.
т. 2, с. 6
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВУЖ ЗВЫЧА́ЙНЫ
(Natrix natrix),
паўзун сям. вужовых атр. лускаватых. Пашыраны ў Еўропе, Паўн. Афрыцы, Азіі (да цэнтр. Манголіі). Жыве пераважна ў вільготных месцах, каля жылля чалавека, зрэдку ў стэпах і гарах. На Беларусі трапляецца ўсюды.
Даўж. да 1,5 м. Цела зверху ад цёмна-шэрага да чорнага колеру, знізу белае з чорнымі плямамі ў выглядзе няроўнай чорнай паласы. Па баках галавы 2 вял., добра прыкметныя светлыя плямы (жоўтыя, аранжавыя, бруднабелыя). Перыядычна ліняе. Кладзе 6—35 яец, вужаняты даўж. каля 15 см. Актыўны днём, ноччу хаваецца. Корміцца жабамі, рапухамі, апалонікамі, мышамі. Неядавіты, бясшкодны. Добра плавае. Для абароны выкарыстоўвае выдзяленні з клаакі з непрыемным пахам. Добра пераносіць няволю. Колькасць вужоў звычайных на Беларусі памяншаецца ў сувязі з меліярацыяй.
т. 4, с. 288
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ху́таць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.
Старанна закручваць, загортваць у што-н., добра ўкрываць.
Х. дзіця ў коўдрачку.
|| зак. заху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| звар. ху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца; зак. заху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца.
|| наз. ху́танне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яе́чка, -а, мн. -і, -чак, н.
1. гл. яйцо.
2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі, а таксама адзін з органаў унутранай сакрэцыі ў чалавека і млекакормячых.
◊
Як яечка (разм.) — пра што-н. добра зробленае, прыгожае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак.
1. што. Кусаючы, раздзяліць на часткі.
Р. арэх.
2. перан., каго-што. Распазнаць, добра ўведаць (разм.).
Я даўно раскусіў гэтага чалавека.
Р. задуму хітраца.
|| незак. раску́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раску́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Не са́ма то (ni sáma to) ’не надта добра’ (Варл.). Да са́мы (гл.) у градацыйным значэнні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
поря́дочноI нареч. (много) даво́лі (-такі) шмат (мно́га); нішто́ сабе́; (значительно) зна́чна; (хорошо) даво́лі (-такі) до́бра; ла́дна; (достаточно) даво́лі, до́сыць;
ждать пришло́сь поря́дочно чака́ць давяло́ся даво́лі (-такі) до́ўга;
я поря́дочно уста́л я до́бра-такі стамі́ўся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
porządnie
1. акуратна; старанна; дакладна;
ułożyć porządnie książki — акуратна пакласці кнігі;
2. прыстойна, сумленна;
3. даволі-такі, шмат-такі, добра-такі, даволі добра, даволі многа;
porządnie się zmęczyłem — я добра-такі стаміўся
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)