вы́вастрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Добра навастрыць, зрабіць вострым. Вывастрыць нож.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мешаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Добра перамяшаць. Вымешаць цэмент з пяском.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрасава́цца, ‑суецца; зак.
Зрабіцца гладкім, роўным у выніку прасавання. Складка добра запрасавалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засма́жыцца, ‑жыцца; зак.
Прыгатавацца ў выніку смажання (пра страву). Мяса добра засмажылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накрухма́ліцца, ‑ліцца; зак.
Насыціцца (у 2 знач.) крухмальным растворам. Фіранкі добра накрухмаліліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́ўкі, ‑ая, ‑ае.
Які добра куецца, паддаецца каванню. Коўкае жалеза. Коўкі чыгун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВУЖ ЗВЫЧА́ЙНЫ
(Natrix natrix),
паўзун сям. вужовых атр. лускаватых. Пашыраны ў Еўропе, Паўн. Афрыцы, Азіі (да цэнтр. Манголіі). Жыве пераважна ў вільготных месцах, каля жылля чалавека, зрэдку ў стэпах і гарах. На Беларусі трапляецца ўсюды.
Даўж. да 1,5 м. Цела зверху ад цёмна-шэрага да чорнага колеру, знізу белае з чорнымі плямамі ў выглядзе няроўнай чорнай паласы. Па баках галавы 2 вял., добра прыкметныя светлыя плямы (жоўтыя, аранжавыя, брудна-белыя). Перыядычна ліняе. Кладзе 6—35 яец, вужаняты даўж. каля 15 см. Актыўны днём, ноччу хаваецца. Корміцца жабамі, рапухамі, апалонікамі, мышамі. Неядавіты, бясшкодны. Добра плавае. Для абароны выкарыстоўвае выдзяленні з клаакі з непрыемным пахам. Добра пераносіць няволю. Колькасць вужоў звычайных на Беларусі памяншаецца ў сувязі з меліярацыяй.
т. 4, с. 288
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
раскусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак.
1. што. Кусаючы, раздзяліць на часткі.
Р. арэх.
2. перан., каго-што. Распазнаць, добра ўведаць (разм.).
Я даўно раскусіў гэтага чалавека.
Р. задуму хітраца.
|| незак. раску́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раску́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ху́таць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.
Старанна закручваць, загортваць у што-н., добра ўкрываць.
Х. дзіця ў коўдрачку.
|| зак. заху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| звар. ху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца; зак. заху́тацца, -таюся, -таешся, -таецца.
|| наз. ху́танне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
яе́чка, -а, мн. -і, -чак, н.
1. гл. яйцо.
2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі, а таксама адзін з органаў унутранай сакрэцыі ў чалавека і млекакормячых.
◊
Як яечка (разм.) — пра што-н. добра зробленае, прыгожае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)