porządnie

1. акуратна; старанна; дакладна;

ułożyć porządnie książki — акуратна пакласці кнігі;

2. прыстойна, сумленна;

3. даволі-такі, шмат-такі, добра-такі, даволі добра, даволі многа;

porządnie się zmęczyłem — я добра-такі стаміўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глянцава́цца, ‑цуецца; незак.

1. Паддавацца глянцаванню. Шкуры добра глянцуюцца.

2. Зал. да глянцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́лкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які добра і хутка ўвальваецца. Валкая шэрсць. Валкае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветраўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які добра вытрымлівае парывы ветру. Дуб — самая ветраўстойлівая парода дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амінакісло́ты, ‑аў.

Арганічныя кіслоты — бясколерныя крышталічныя рэчывы, большасць якіх добра раствараецца ў вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анекдаты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які любіць анекдоты і добра іх расказвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наніза́цца, ‑ніжацца; зак.

Накалоцца, насадзіцца на нітку, дрот і пад. Каралі добра нанізаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее добра пісаць і чытаць; малапісьменны. Напаўпісьменны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапячы́ся, ‑пячэцца; пр. недапёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

Не зусім добра прапячыся. Пірагі недапякліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыво́стрываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Добра навастрыць усё, многае. Павывострываць нажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)