мі́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Адказная роля, высокае прызначэнне каго-н.

Вялікая м. вучонага.

2. Пастаяннае дыпламатычнае прадстаўніцтва пры якой-н. дзяржаве на чале з пасланнікам.

3. Дыпламатычная дэлегацыя спецыяльнага прызначэння.

М. дружбы (перан.). М. добрай волі (перан.).

4. Місіянерская арганізацыя.

Папская м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіта́л, -у, м.

1. Вартасць, якая ў выніку выкарыстання наёмнай рабочай сілы прыносіць прыбавачную вартасць.

Прамысловы к.

Фінансавы к.

Пераменны к.

Пастаянны к.

2. звычайна мн. Грошы, вялікая сума грошай (разм.).

Купіў бы, ды капіталаў не хапае.

◊

Мёртвы капітал — каштоўнасці, маёмасць, якія не прыносяць даходу́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аку́ла

(рус. акула, ад нарв. hákaal)

вялікая драпежная марская рыба з вераценападобным целам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біг-бі́знес

(англ. big business)

вялікая камерцыйная справа, маштабная гандлёвая здзелка, буйное прадпрымальніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Макаве́нь ’вялікая міска з гліны’ (дзятл., З нар. сл.). Да мак (гл.). Утворана ад прыметніка макавы і суф. ‑ень (Сцяцко, Афікс. наз., 152). Першапачаткова лексема азначала ’вялікая міска, у якой церлі мак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ало́мка ’вялікая суконная хустка’ (ДАБМ) да ламаць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вазка ’вялікая каструля’ (Мат. Гом.). Да ваза?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́пінка ’вялікая хустка’ (Янк. I). Гл. апінянка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oficjel

м. разм.

1. афіцыйная асоба;

2. іран.. вялікая шышка; важная птушка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scores

pl.

шмат, вялікая ко́лькасьць

scores of times — шмат разо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)